موج پنجم تروریسم و مجموعه امنیت منطقه ای در خلیج فارس

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیرات موج پنجم تروریسم، بر الگوی حاکم بر مجموعه امنیتی در خاورمیانه و خلیج فارس است. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی بوده و نتایج حاکی از آن است که موج نوین تروریسم با عنایت به ریشه های تاریخی آن در قرن بیستم و متاثر از ملت سازی تحمیلی و بحران های چندگانه هویت، یکپارچگی و مشروعیت ناشی از آن و استمرار آن در کشورهایی مانند عراق و سوریه، شکل گرفته است. لذا، ریشه های آن را می توان در مسائلی از قبیل بنیان غیرمدنی و انحصار گرایی قومی و مذهبی، عدم توافق و اجماع نظر بین بازیگران قومی و مذهبی، دولت شکننده و ضعیف و ناتوان از تحقق حکمرانی خوب و برقراری امنیت و ارائه خدمات مطلوب به مردم و مداخله کشورهای منطقه ای و فرامنطقه ای، به خصوص امریکا جستجو کرد. موج پنجم تروریسم با ویژگی هایی چون گسست در دولت های حاکم و ایجاد گروه های مستقل، ادعای ایجاد حکمرانی های نوین، تغییر در معنای توازن، خشونت های بدون چارچوب، گستره فعالیت بین المللی خشونت ورزانه و قابلیت احیای مجدد، سبب تقویت الگوهای دوستی و دشمنی سابق، تغییر توزیع قدرت در سطح منطقه و گسست در واحدهای خودمختار منطقه و ایجاد زمینه بیشتر برای مداخله خارجی و در نتیجه تغییر الگوی حاکم بر مجموعه امنیتی، از الگوی رقابتی به الگوی دشمنی شده است.

Keywords:

موج پنجم تروریسم , داعش , امنیت ملی , جمهوری اسلامی ایران , سلفی گری , خاورمیانه , خلیج فارس