بررسی عوارض زودرس و دیررس دوز بوستر واکسن آسترازنکا در کارکنان مرکز آموزشی درمانی رازی قائمشهر، سال ۱۴۰۰

سابقه و هدف: با توجه به سرایت بالای ویروس کرونا و شیوه انتقال آن از طریق لمس کردن سطوح آلوده و سپس لمس چشم، بینی یا دهان، کارکنان بهداشتی از بالاترین خطر آلودگی برخوردار هستند، درنتیجه واکسیناسیون این نیروی کار ضروری است. اما این واکسیناسیون عوارض شایع موضعی و سیستمیک نیز در پی داشت، لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی عوارض زودرس و دیررس ناشی از دوزبوستر واکسن آسترازنکا در پرسنل و کادر درمان مرکز آموزشی درمانی رازی قائمشهر انجام شده است. مواد و روش ها: این مطالعه به روش مقطعی توصیفی بر روی تمامی کارکنان مرکز رازی قائم شهر در سال ۱۴۰۰ انجام شد. افراد به روش سرشماری و در دسترس انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده پرسشنامه مربوط به سوالات زمینه ای و تخصصی عوارض دوز بوستر واکسن بود. داده ها توسط آزمون کای اسکوئر و رگرسیون لجستیک دوحالتی تحلیل شدند. یافته ها: ۳۰۲ کارمند بهداشتی که دوز بوستر واکسن آسترازنکا را دریافت کرده بودند در این مطالعه شرکت داشتند. شرکت کنندگان با میانگین سنی ۳۴/۸۹ سال متغیر بودند و ۳۷/۷ درصد مرد و ۶۲/۳ درصد زن بودند. شایع ترین عوارض جانبی واکسن شامل درد ۶۴/۲ درصد، خستگی ۵۸ درصد و تب ۵۴/۶ درصد گزارش شد. شرکت کنندگان تا دو ماه از نظر عوارض دیررس شامل سکته قلبی، سکته مغزی و آمبولی ریه بعد از تزریق دوز بوستر آسترازنکا تحت نظر بودند که گزارشی مبنی بر عوارض دیررس ذکر نشد. استنتاج: با توجه به نتایج این پژوهش، به دلیل امکان وقوع بیش تر عوارض سیستمیک نظیر درد عضلانی، خستگی، سرفه و تب پس از تزریق، کارکنان بهداشتی درمانی باید توجه ویژه ای به عوارض زودرس واکسن داشته باشند.

Keywords:

Early and Late complications , AstraZeneca vaccine , personnel and treatment staff , عوارض زودرس و دیررس , واکسن آسترازنکا , پرسنل و کادر درمان