استنباط های رهبری آموزشی مبتنی بر شناخت خدا وانسان در تفسیر المیزان علامه طباطبایی

پژوهش حاضر با هدف ارتقا و گسترش نظریه­ی تعلیم و تربیت اسلامی، به ارائه­ی اقتضائات رهبری­آموزشی ازطریق شناخت ویژگی­ها و صفات خدا و انسان در این حوزه­ی خطیر، می­پردازد. راهبرد این پژوهش کیفی برای ارائه­ی استنباط­های رهبری آموزشی، تحلیل مضمون آیات مربوط به صفات خدا درحیطه­ی هدایت و تکامل بشر و همینطور آیات ارائه شده در باب چگونگی رهبری پیامبر در جهت سوق افراد به سوی این هدف عالی­است. بنابراین که تفسیرالمیزان یکی از کامل­ترین تفاسیر ارائه­ شده از قرآن محسوب می­گردد، آرا علامه ­طباطبایی در این ­تفسیر، به­ عنوان ­اصلی­ترین­ و اساسی­ترین منبع­گردآوری­ داده­ها مورد ­مطالعه قرارگرفت و سپس داده­های جمع­آوری شده با روشی استنباطی مورد تجزیه و تحلیل واقع شد. نتایج بررسی­ها دربرگیرنده نکاتی ناب و کاربردی در حوزه مدیریت آموزشی بود. براساس استنباط­های مبتنی برخدا شناسی، رهبر آموزشی باید بداندکه به واسطه روح الهی دمیده شده در انسان، خداوند امکان پرورش صفات خود را نیز در وجود انسان قرار­ داده است که با تقویت آن­ها می توان در رهبری آموزشی نیز از آن­ها بهره برد. صفاتی مانند علیم و قیوم از جمله­ی این صفات است که به ترتیب بیانگر لزوم تسلط علمی و تخصصی مدیر، تدبیر و توانایی مدیریتی وی و در نهایت آگاهی و هوشیاری وی نسبت به مسائل مبتلی­به است. صفات رزاق و رب مقتضی تلاش برای بهبود توان مالی و پرورش فکری فراگیران بوده و صفت رحیم ایجاب می­نماید که نسبت به آن­ها تا حد امکان مهربان باشد. از مطالعات درحوزه انسان­شناسی ­نیز، ­لزوم­ برخورداری­ رهبر آموزشی ­از­ ویژگی­هایی ­چون ایمان، عمل صالح، محبت، مشورت، توکل، اعتدال، عدالت و مساوات و همینطور استقامت و پایداری  استنباط می­گردد.

Keywords:

رهبری آموزشی , خداشناسی , انسان شناسی , تفسیرالمیزان