ارزیابی دوره ی بازگشت خشکسالی کشاورزی گندم در استان فارس با استفاده از شاخص RDI

خشکسالی پدیده ای است طبیعی که فراوانی آن در مناطق خشک و نیمه خشک ایران، بویژه و استان فارس بسیار زیاد است. ارزیابی و پایش خشکسالی از نیازهای اساسی برنامه ریزیهای مدیریت کشاورزی و منابع آب برای کاهش اثرات آن به شمار می روند. بدین منظور، استفاده از شاخصهای خشکسالی پیشنهاد می شود. از جمله شاخصهای مزبور می توان به شاخصشناسایی خشکسالی (RDI) اشاره نمود. در این تحقیق، دوره ی بازگشت خشکسالی کشاورزی گندم در استان فارس بر مبنای شاخص RDI مورد ارزیابی قرار گرفت؛ و به این منظور، از داده های هواشناسی ۱۲ ایستگاه سینوپتیک با حداقل ۱۰ سال آمار در سطح استان مزبور استفاده شد. در این تحقیق روش پنمن- مانتیت برای محاسبه ی تبخیر- تعرق به کار رفت. سپس شدت خشکسالی RDI بهنجار و معیار شده برای هر سال زراعی به دست آمد. پس از طبقه بندی شدت خشکسالی گندم مشخص شد که در تمام ایستگاه­های مورد مطالعه، خشکسالی بهنجار بیشترین تداوم را داشته است. همچنین نقشه های پهنه بندی خشکسالی گندم با دوره های بازگشت ۲، ۵، ۱۰، ۲۵ و ۵۰ سال نیز تهیه گردید. نتایج حاکی از آنند خشکسالی کشاورزی گندم در دوره های بازگشت ۲ و ۵ سال، در کل استان فارس بهنجار می باشد، اما در دوره های بازگشت ۱۰، ۲۵ و ۵۰ سال شرایط متفاوتند.

Keywords:

استان فارس , تبخیر- تعرق , خشکسالی کشاورزی , دوره ی بازگشت , شاخص شناسایی خشکسالی