تاثیر تدریس علوم تجربی با الگوی مدیریت آموزش، بر یادگیری خودراهبر دانش آموزان سال سوم راهنمایی

هدف این پژوهش بررسی تاثیر تدریس علوم تجربی با استفاده از الگوی مدیریت آموزش، بر یادگیری خودراهبر دانش­آموزان سال سوم راهنمایی است. روش پژوهش از نوع شبه آزمایشی بوده و با استفاده از طرح دو گروهی با پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه انجام شد. در این پژوهش دو کلاس شامل ۶۸ دانش­آموز از مدرسه راهنمایی پسرانه فردوسی نسیم شهر (واقع در شهرستان بهارستان از توابع استان تهران) به عنوان نمونه در دسترس مشارکت داشتند. از این دو کلاس، یک کلاس ۳۴ نفری به عنوان گروه آزمایش و یک کلاس ۳۴ نفری به عنوان گروه گواه انتخاب شدند. گروه آزمایش با استفاده از الگوی مدیریت آموزش و گروه گواه از روش سنتی در ۱۲ جلسه­ی ۷۵ دقیقه­ای آموزش دیدند. مدت این دوره شش هفته و محتوای آن فصل ۶ کتاب علوم تجربی بود. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه­ی سنجش خودراهبری فیشر و همکاران (۲۰۰۱) شامل ۴۱ گویه بود که روایی آن با استفاده از نظر متخصصان و پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ (۸۲/۰) مورد تایید قرار گرفت. جهت تحلیل داده­های آماری از شاخص های آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی (تی مستقل و تحلیل کواریانس) استفاده شد و نتایج پژوهش نشان دادند که بین مقدار خودراهبری دانش­آموزان دو گروه آزمایش و گواه در یادگیری علوم تجربی تفاوتی معنادار وجود دارد. بنابراین، استفاده از الگوی مدیریت آموزش به دلیل ایجاد محیط یادگیری جذاب، تعاملی و مشارکتی می­تواند نتایجی بهتر را نسبت به الگوهای متداول در رسیدن به هدف مهم خودراهبری دانش­آموزان در یادگیری داشته باشد.

Keywords:

الگوی مدیریت آموزش , یادگیری خودراهبر , الگوهای تدریس , تدریس علوم تجربی