شناسایی قارچ های میکوریز آربوسکولار همزیست با گونه های گیاهی در رویشگاههای مختلف بلوط ایرانی (Quercus brantii Lindl.) در ایلام
Publish place: Ecology of Iranian Forests، Vol: 11، Issue: 22
Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 32
This Paper With 14 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IFEJ-11-22_007
تاریخ نمایه سازی: 28 بهمن 1402
Abstract:
مقدمه و هدف: قارچهای میکوریز آربوسکولار یک جز مهم از میکروفلور خاک را تشکیل میدهند و با ۸۰ در صد از گونههای گیاهی همزیستی دارند. پژوهش حاضر با هدف شناسایی قارچهای میکوریز آربوسکولار در سه رویشگاه (شنهچیر، ایلام و ملکشاهی) با شرایط اقلیمی مختلف در دو جهت دامنه شمال و جنوب در جنگلهای استان ایلام انجام گرفت.
مواد و روشها: بهمنظور نمونه برداری خاک، در هر رویشگاه و در هر جهت ۲۰ نمونه خاک ترکیبی در دو جهت شمالی و جنوبی برداشت شد. در مجموع ۶۰ قطعه نمونه برای هر سه رویشگاه بر اساس طرح نمونهبرداری کاملا تصادفی از عمق ۲۰-۰ سانتیمتر در فصل بهار برداشت شد. استخراج اسپور قارچهای میکوریز با استفاده از روش الک مربوط و سانتریفیوژ کردن با ساکارز و شناسایی قارچها بر اساس اندازه گیری ویژگیهای ریخت شناسی و با استفاده از کلید شناسایی و سایتهای اینترنتی معتبر انجام شد. درصد فراوانی گونههای قارچی با استفاده از درصد اسپورهای متعلق به یک گونه قارچی نیز محاسبه شد. برای تعیین درصد تشابه گونههای قارچی در مناطق و جهتهای شیب مختلف در هر رویشگاه از نمودار وون استفاده شد.
یافتهها: نتایج این مطالعه نشان داد که در مجموع ۳۹ گونه قارچ میکوریز آربوسکولار متعلق به ۱۱ جنس در سه رویشگاه مورد مطالعه و دو جهت شناسایی شدند. ۳۶ گونه قارچی متعلق به ۱۱ جنس در رویشگاه ایلام، ۳۷ گونه قارچ میکوریز متعلق به ۱۱ جنس در ملکشاهی و ۳۴ گونه قارچی متعلق به ۱۰ جنس در شنه چیر شناسایی شد. از ۱۱ جنس شناسایی شده بالاترین درصد فراوانی نسبی مربوط به جنسهای Acaulospora و Glomus بود. در هر سه رویشگاه و در دو جهت شمالی و جنوبی دو گونه Glomus nanolumen و Acaulospora lacunosaبالاترین درصد فراوانی گونه قارچی را داشتند. نتایج تشابه گونهها در مناطق مختلف نشان داد که ۳۰ گونه قارچ میکوریز معادل %۷۶/۹۲ گونهها در بین مناطق مشترک بودند و یک گونه اندمیک (Glomus macrocarpum) در رویشگاه ملکشاهی وجود داشت. نتایج نشان داد تراکم اسپور در مناطق مورد مطالعه اختلاف معنیداری داشتند (۰۰۰/۰=p) که در رویشگاه ملکشاهی و شنهچیر بیشتر از ایلام بود. میانگین تراکم اسپور در تمام مناطق در جهت جنوبی بیشتر ار شمالی بود. میانگین تراکم اسپورها در مناطق مختلف از ۱۱۱/۲۰ در ایلام تا ۱۴۰/۲۵ در ملکشاهی و در بین جهتهای مختلف از ۱۰۵/۶۰ در شمال ایلام تا ۱۵۰/۹۰ در جهت جنوبی ملکشاهی متغیر بود.
نتیجهگیری: نتیجه مطالعه حاضر نشان داد که قارچهای میکوریز در مناطق و جهتهای مختلف از نظر تعداد گونه قارچی، پراکنش و تعداد اسپور متفاوت بودند و بیشترین تراکم اسپور در جهتهای جنوبی و در منطقه ملکشاهی مشاهده شد.
Keywords:
Climate , Mycorrhiza , Slope aspect , Spore , Symbiosis , اسپور , اقلیم , جهت شیب , میکوریز , همزیستی
Authors
ناهید جعفریان
Department of Forest Science, Faculty of Agriculture, University of Ilam, Ilam, Iran
جواد میرزایی
Department of Forest Science, Faculty of Agriculture, University of Ilam, Ilam, Iran
رضا امیدی پور
Department of Rangeland and Watershed Management, Faculty of Agriculture, University of Ilam, Ilam, Iran
یحیی کوچ
Faculty of Natural Resources & Marine Sciences, Tarbiat Modares University, Mazandaran, Iran
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :