رابطه خلاقیت و مشارکت با توانمندسازی اعضای هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی (مطالعه موردی واحد مرودشت)

این پژوهش به منظور بررسی رابطه خلاقیت و مشارکت با توانمندسازی اعضای هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرودشت انجام شد. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بوده است. جامعه آماری این پژوهش را تمامی اعضای هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرودشت در سال تحصیلی۹۰- ۱۳۸۹ به تعداد ۲۱۱ نفر تشکیل داده­اند و حجم نمونه مورد پژوهش بر اساس جدول مورگان ۱۳۶ نفر انتخاب شد. برای جمع آوری داده­ها از پرسشنامه خلاقیت تورنس (۲۰۰۱) با پایایی ۸۱/۰، مشارکت کاری لاداهل و کجنر (۱۹۶۵) با پایایی۷۰/۰ و توانمندسازی شورت و راینهارت (۱۹۹۵) با پایایی۹۰/۰ بهره گرفته شده است و برای تجزیه و تحلیل داده­ها در سطح آمار توصیفی از روش­های آماری میانگین و انحراف معیار و در سطح آمار استنباطی از روش­های آماری ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند گانه استفاده شده است. نتایج حاصله نشان داد که بین خلاقیت و مشارکت با توانمندسازی اعضای هیئت علمی دانشگاه رابطه مثبت معناداری وجود دارد. بین ابعادانعطاف پذیری، بسط و اصالت با توانمندسازی رابطه مثبت معناداری وجود دارد. بین ابعاد درگیری بالای شغلی، حس وظیفه شناسی و تغییرپذیری با توانمندسازی رابطه مثبت معناداری وجود دارد. خلاقیت و مشارکت می­توانند توانمندسازی را پیش بینی نمایند. مولفه بسط و مولفه حس وظیفه شناسی می­توانند توانمندسازی را پیش بینی نمایند.

رابطه خلاقیت و مشارکت با توانمندسازی اعضای هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی (مطالعه موردی واحد مرودشت) Keywords:

خلاقیت , مشارکت , توانمندسازی , هیئت علمی