در حال حاضر در کشورهای توسعه یافته،
کاربرد هوش مصنوعی در بخشی از زندگی عادی شده است. از این تکنولوژی در سیستم های پارکینگ اتوماتیک، سنسورهای هوشمند برای گرفتن عکس های دیدنی و دستیار شخصی استفاده می کنند. به طور مشابهی،
کاربرد هوش مصنوعی در
آموزش و پرورش نیز احساس می شود، و روش های تدریس سنتی به طور چشمگیری در حال تغییر هستند. لذا هدف پژوهش حاضر مطالعه
کاربرد هوش مصنوعی در
آموزش و یادگیری است. روش تحقیق از نوع مروری و کتابخانه ای است. نتایج پژوهش نشان داد که، سیستم های مجهز به هوش مصنوعی، کارایی موسسات آموزشی را افزایش داده و هزینه های عملیاتی و پیشنهادات و مدیریت امکانات را کاهش می دهند. استفاده از سیستم های هوشمند مبتنی بر
هوش مصنوعی می تواند کارایی بسیاری از موسسات آموزشی را تا حد زیادی بهبود ببخشد؛ هزینه های عملیاتی آنها را کاهش دهد، دید بیشتری نسبت به درآمد و هزینه ها به آن ها بدهد و پاسخگویی موسسات آموزشی را بهبود ببخشد. در مورد
آموزش عالی، از کاربردهای
هوش مصنوعی در آموزش، برای کاهش دخالت انسانی در طول فرآیند پذیرش و افزایش اعتبار فرآیند استفاده می شود؛ زیرا این سیستم ها از معیارهای مشخصی برای انتخاب برنامه های کاربردی در پذیرش استفاده می کنند. از این رو این سیستم ها به افزایش نظارت بر روند پذیرش کمک می کنندهدف از این پژوهش بررسی کارکردهای
هوش مصنوعی در حوزه
آموزش می باشد ،در این پژوهش به مفهوم هوش مصنوعی، کارکرد های آن در
برنامه ریزی درسی و آموزش، مزایا و معایب و چالش هایی که با آن روبرو است پرداخته ایم،فناوری و تکنولوژی همواره در حال توسعه است و بر همه جنبه های زندگی ما از جمله
آموزش و برنامه ریزی ها تاثیر می گذارد، به این ترتیب معلمان به دنبال راه های جدیدی برای گنجاندن فناوری های جدید در تدریس خود هستند تا یک محیط یادگیری سرگرم کننده و تعاملی برای دانش آموزان ایجاد کنند،
هوش مصنوعی نمونه ای از ابزار خلاقانه است که خیلی محبوبیت پیدا کرده، در این پژوهش ابتدا تعریفی از
هوش مصنوعی و کارکردهایی که در
آموزش و
برنامه ریزی درسی دارد اشاره شده سپس مزایا و معایب استفاده از
هوش مصنوعی در
آموزش و حوزه
برنامه ریزی درسی را بررسی کردیم.