نگاه طنز آمیزصائب تبریزی به زاهد به زاهد عصر خویش عصر خویش

یکی از موضوعاتی که به بیدارسازی مردم جامعه کمک می کند، نگاه انتقادی طنز است. طنز سخنی بیدارگر است که نسبت به سخن عادی از تاثیرگذاری بیشتری برخوردار است. طنز می خنداند، اما پس این خنده نکته حساس و جالبی نهفته داردکه باعث بیداری می شود. صائب تبریزی یکی از بزرگ ترین شاعران زبان فارسی در سبک هندی است که تنوع اندیشه های او در غزل از دیگر شاعران چشمگیرتر است زاهد یکی از شخصیت های اصلی آثار منظوم و منثور زبان و ادبیات فارسی است که در ادوار مختلف ادبیات با نگاه های مثبت و منفی نگریسته شده است. این مقاله به شیوه توصیفی - تحلیلی به بررسی نگاه طنزآمیز صائب تبریزی نسبت به زاهد عصر خودش پرداخته است. یافته های پژوهش حکایت از ان دارد که خود بزرگ بینی زاهدان، حاضر نشدن آن ها در جمع، تعصب، ظاهرپرستی و کامیابی آنها و حمایت حکومت وقت (صفویه) در ترویج از زهد و زاهد، شاعر را نسبت به این گروه بدین کرده است. صائب با توجه به نقش زاهد در اجتماع ودین وعملکرد نادرست او در این دو موضع، او را دستاویزی برای طنز قرار داده است.

Keywords:

طنز , صائب تبریزی , زاهد