پیش بینی کندگامی شناختی بر اساس نظم جویی شناختی- هیجانی و توانایی شناختی با متغیر واسطه ای بار شناختی abstract
مقدمه: کندگامی شناختی، از اختلال های جدیدی که به طور جدی در روان شناسی شناختی مورد توجه قرار گرفته است و می-تواند تحت تاثیر عوامل مختلفی باشد. از این رو، هدف این پژوهش تدوین مدل ساختاری تبیین
کندگامی شناختی بر اساس نظم جویی شناختی- هیجانی و
توانایی شناختی با متغیر واسطه ای
بار شناختی در کودکان بود. روش پژوهش همبستگی و از نوع مدل یابی معادلات ساختاری بود. بدین منظور از بین جامعه آماری دانش آموزان ابتدایی شهر تبریز در سال تحصیلی ۴۰۱-۱۴۰۰ تعداد ۲۰۰ دانش آموز به شیوه غربالگری و با استفاده از مقیاس
کندگامی شناختی پنی و همکاران(۲۰۰۹) به عنوان گروه نمونه انتخاب شدند. سپس آزمون نظم جویی شناختی هیجانی گارنفسکی وهمکاران (۲۰۰۱)، توانایی های شناختی نجاتی (۱۳۹۲) و مقیاس
بار شناختی کلپش و همکاران (۲۰۱۷) روی افراد نمونه اجرا شد. در نهایت داده ها با استفاده از تحلیل معادلات ساختاری و نرم افزار SPSS ۲۲ و SMART PLS و آزمون سوبل تحلیل شدند. نتایج نشان داد مدل مفهومی تدوین شده با داده ها برازش مناسبی داشت. نتایج روابط ساختاری مدل نشان داد که نظم جویی شناختی- هیجانی و
توانایی شناختی بر
کندگامی شناختی اثر مستقیم و معناداری دارند(۰۱/۰˂p). همچنین،
توانایی شناختی بر بارشناختی اثر مستقیم و معناداری داشت(۰۱/۰˂p) ولی نظم جویی شناختی- هیجانی بر بارشناختی اثر مستقیم و معناداری نداشت (۱۵/۰˂p). نتایج روابط غیرمستقیم نشان داد که نظم جویی شناختی- هیجانی و
توانایی شناختی با متغیر واسطه ای بارشناختی بر
کندگامی شناختی اثر معناداری دارد (۰۱/۰˂p). براساس نتایج نظم جویی شناختی- هیجانی و
توانایی شناختی بر
بار شناختی و
کندگامی شناختی موثر هستند. از این رو، تدوین برنامه هایی جهت آموزش و افزایش نظم جویی شناختی- هیجانی و
توانایی شناختی و کاهش
بار شناختی در افراد مبتلا به کندگامی شناختی، می توان انتظار بهبود
کندگامی شناختی را در آنان داشت.