تبیین معیارهای موثر در برنامه ریزی مراکز تخلیه امن اضطراری در بافت های شهری (نمونه موردی: محلات منطقه ۸ شهر تبریز)

زمینه و هدف امروزه به دلیل رشد روزافزون جمعیت و توسعه شهرنشینی، سکونت و کار در بافت های مرکزی شهرها به شدت افزایش یافته است. با افزایش تراکمات شهری در بافت مرکزی شهرها، سوانحی چون زلزله، آتش سوزی و غیره چالش های بیشتری را برای ساکنان ایجاد خواهد کرد که خروج و تخلیه اضطراری ایمن یکی از آن هاست. این در حالی است که ارائه راهکارهای بدیع و بهینه برای حفظ جان انسان ها بسیار ضروری است. از این روی در مقاله حاضر با توجه به بحران های احتمالی پیش رو و ضرورت آمادگی مردم و شهر و مدیران، به شناسایی متغیرهای تاثیر گذار بر مدیریت بحران بافت های شهری خاصه تخلیه اضطراری پرداخته شده و در این میان این متغیرها در نمونه موردی (محلات منطقه هشت کلان شهر تبریز) بررسی شده تا فضاها و ابنیه ایمن شناسایی شوند.  روش در این پژوهش هدف شناسایی و بررسی فضاها و بناهای ایمن در تخلیه اضطراری در محلات منطقه ۸ کلان شهر تبریز است. در این مسیر با به کارگیری راهبرد قیاسی با روش کمی، از شیوه پیمایشی میدانی با ابزار سیستم اطلاعات جغرافیایی و تکنیک هم پوشانی شاخص دار استفاده شده است. در این پژوهش پرسش نامه ای نیز تدوین شد و در بین متخصصان شهرسازی (حوزه نظریه و حوزه اجرایی) به تعداد ۳۵ عدد، در جهت تدقیق مدل و امتیاز هر متغیر توزیع شد. در ابتدا با بررسی مفاهیم بحران، لزوم مدیریت بحران و تخلیه اضطراری به شناسایی ابعاد موضوع پرداخته شد و نهایتا مدل مفهومی پژوهش بر پایه متغیرهای تاثیرگذار بر این موضوع ارائه شد تا در نمونه موردی آزمایش شود. یافته ها براساس مطالعات انجام گرفته و مدل مفهومی تحقیق ۲ رکن اصلی در موضوع تخلیه اضطراری تحت عنوان فضای ایمن و بنای ایمن قابل تصور است. موضوع فضای ایمن خود به ۲ بخش تفکیک می شود: محوریت فضا و محوریت ویژگی های بستر. درمجموع می توان گفت ۱۱ متغیر برای شناسایی فضاها و ابنیه ایمن در تخلیه اضطراری وجود دارد: فاصله از کاربری هایی نظیر کاربری مذهبی، آموزشی، ورزشی، پایانه ها، پارکینگ ها، فضاهای سبز، فضاهای باز، تاسیسات خطرساز، ایستگاه های آتش نشانی، فاصله از مسیل ها و گسل ها.  نتیجه گیری با توجه به بررسی های صورت گرفته می توان گفت منطقه ۸ کلان شهر تبریز آسیب پذیری بالایی دارد و ویژگی های زمینه ای بافت کهن نظیر فشردگی و غیره بر میزان این آسیب پذیری افزوده اند. از سویی دیگر وجود فضاها و ابنیه هایی نظیر مجموعه ارگ علیشاه و مصلای تبریز، پارک و فضاهای سبز موجود، فضاهای باز و عمومی نظیر میدان کهن (میدان محققی)، ایستگاه های آتش نشانی و مراکز آموزشی و مذهبی نقش کلیدی در تخلیه اضطراری دارند و تجهیز این فضاها به امکانات اولیه در جهت حضور مردم بسیار مهم و نیازمند توجه برنامه ریزان و مدیران شهری است.

تبیین معیارهای موثر در برنامه ریزی مراکز تخلیه امن اضطراری در بافت های شهری (نمونه موردی: محلات منطقه ۸ شهر تبریز) Keywords:

Emergency evacuation , Crisis management , Safe space , Safe building , Tabriz , تخلیه اضطراری , مدیریت بحران , فضای ایمن , بنای ایمن , منطقه ۸ تبریز