بررسی چیستی معجزه و چگونگی دلالت آن بر وجود خدا

معجزه همواره به­عنوان یکی از ادله حقانیت ادیان به­خصوص وجود خداوند به­کار رفته است. در این نوشتار سعی کرده‎ایم به این پرسش پاسخ دهیم که معجزه به­عنوان دلیلی بر وجود خدا، تا چه میزان از لحاظ منطقی و معرفت‎شناختی موجه است. به­عبارت دیگر آیا معجزه به­تنهایی و بدون در نظر گرفتن مسائل مربوط به گواهی‎های تاریخی و با فرض وثاقت ادله تاریخی، یا با فرض درک بی واسطه، می‎تواند وجود خداوند را برای مخاطب بی‎طرف اثبات کند یا خیر؟ روش این تحقیق توصیفی-تحلیلی است که از طریق مطالعه، بررسی و تحلیل ذهنی مفاهیم، گزاره‎ها و استدلال ها انجام می‎گیرد. در این مقاله پیش از تلاش برای پاسخ به پرسش اصلی، به تدقیق مفهوم معجزه و نقد تعریف مشهور دیوید هیوم (نقض قانون طبیعت) پرداخته شده و پس از جمع بندی بحث تعریف، با بیان مقدمه‎ای پیرامون انواع دلیل و استدلال تلاش می‎شود اولا انواع استدلال‎هایی که معجزه ممکن است در قالب آن‎ها به­عنوان دلیلی برای اثبات خدا در نظر گرفته شود مورد بررسی قرار گیرد، ثانیا ناتوانی معجزه در اثبات وجود خدا به­عنوان استدلالی قیاسی نشان داده خواهد شد و ثالثا استنتاج بهترین تبیین به­عنوان قالب استدلالی مناسب برای معجزه در جهت اثبات خدا مطرح می شود و موانع آن مورد نقد و بررسی قرار خواهد گرفت.

Keywords:

Miracle , Violation of natural law , The existence of God , Inference to the best explanation , معجزه , دلالت معجزه , قانون طبیعت , خدا , اثبات