بهینه سازی خطی طرح اختلاط ملات سیمان برای مقاومت خمشی - رویکرد طراحی آزمایش

Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 89

This Paper With 8 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

ICIORS16_419

تاریخ نمایه سازی: 2 اسفند 1402

Abstract:

ملات سیمان مادهای بر پایه سیمان، تاثیر قابل توجهی بر خواص مکانیکی بتن، مانند مقاومت خمشی دارد. بنابراین برای دستیابی به بالاترین مقاومت خمشی بتن، تغییر در خواص ملات سیمان امری ضروری است. به همین دلیل طرح اختلاط باید مقدار مناسبی از پارامترهای موثر در ماتریس ملات داشته باشد تا به مقاومت مورد نیاز دست یابد. در این مطالعه ۵۴ نمونه ملات سیمان تهیه و با استفاده از روش آماری تاگوچی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. آرایه متعامد (۱۸L) برای تعیین اهمیت هر پارامتر در مقاومت خمشی استفاده میشود. برای این منظور، نمونه ملات سیمان شامل سه فاکتور بود: نسبت آب به مواد سیمانی در سه سطح ۳۵/۰، ۴/۰ و ۴۵/۰، نسبت سنگدانه به مواد سیمانی در سطوح ۲ و ۷۵/۲ و نانوسیلیس در غلظتهای ۱، ۲ و ۳ درصد وزنی سیمان. برای تعیین تاثیر آماری عوامل از آنالیز حساسیت آنوا استفاده شد. روش تاگوچی نشان میدهد که نسبت آب به مواد سیمانی و نانوسیلیس تاثیر قابل توجهی بر مقاومت خمشی ملات سیمان دارند. مقادیر بهینه برای هر عامل برای به دست آوردن بالاترین مقاومت خمشی ملات سیمان ۷۵/۲ برای سنگدانه به مواد پایه سیمانی، ۳۵/۰برای آب به مواد سیمانی و ۳ درصد برای نانوسیلیس است. دقت آماری بالا و تقریب نتایج پیش بینی شده به نتایج واقعی نشان می دهد که روش آماری تاگوچی روشی قابل اعتماد برای بهینه سازی و تحلیل تاثیر پارامترهای داده شده بر نتیجه نهایی است. از این روش می توان در بسیاری از مسائل بهینه سازی دیگر در مهندسی عمران مانند پیش بینی مقاومت سازه های بتنی یا آجری استفاده کرد. همچنین برای ارزیابی خطر خرابی ناشی از عوامل مختلف محیطی و عملیاتی نیز میتواند مفید باشد.

Keywords:

ملات سیمان , آب به مواد سیمانی , سنگدانه به مواد سیمانی , نانو سیلیس , مقاومت خمشی , روش آماری تاگوچی

Authors

امیرمحمد خلوتی

کارشناسی ارشد مهندسی عمران، دانشگاه حکیم سبزواری، سبزوار، ایران

حمید اسکندری نداف

دانشیار گروه عمران، دانشکده فنی و مهندسی، دلنشگاه حکیم سبزواری، سبزوار، ایران