رابطه تیپ های شخصیتی و شوخ طبعی و ارتباط آن با بهبود عملکرد کارکنان اداره اوقاف استان کرمان سال ۱۴۰۲
Publish place: Journal of Afagh، Vol: 7، Issue: 82
Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 21
This Paper With 17 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_HSPR-7-82_015
تاریخ نمایه سازی: 5 اسفند 1402
Abstract:
این پژوهش با هدف "رابطه تیپ های شخصیتی و شوخ طبعی و ارتباط آن با بهبود عملکرد کارکنان اداره اوقاف استان کرمان سال ۱۴۰۲" انجام شده. روش تحقیق پژوهش حاضر؛ توصیفی از نوع همبستگی بود. ابزار اندازه گیری در این پژوهش سه پرسشنامه استاندارد تیپ های شخصیتی آیزنگ (۱۹۶۵)، سبک های شوخ طبعی مارتین و همکاران (۲۰۰۳) و پرسشنامه عملکرد شغلی پاترسون (۱۹۹۲) بوده. جامعه آماری، کلیه ی کارکنان اداره اوقاف استان کرمان به تعداد ۱۶۸ نفر بوده و براساس فرمول کوکران حجم نمونه ای به تعداد ۱۱۷ نفر بدست آمده که این تعداد با توجه به هدف و فرضیات مطرح شده مورد آزمون قرار گرفتند. در تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS و از تکنیک های آماری چون آماره های توصیفی و برای تایید یا رد فرضیات پژوهش از آزمون ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. یافته های پژوهش حاضر حاکی از آن است که بین تیپ های شخصیتی و شوخ طبعی با بهبود عملکرد کارکنان اداره اوقاف رابطه وجود دارد. بین تیپ شخصیتی برونگرایی با بهبود عملکرد کارکنان رابطه مثبت معنادار اما بین تیپ شخصیتی درونگرایی با بهبود عملکرد کارکنان رابطه معناداری از نوع معکوس وجود داشت. همچنین بین دو سبک شوخ طبعی(پیوند دهنده و خودافزایی سبک های مثبت) با بهبود عملکرد در کارکنان رابطه مثبت معناداری اما بین دو سبک شوخ طبعی (پرخاشگرانه و خودکاهنده سبک های منفی) با بهبود عملکرد کارکنان رابطه معناداری از نوع معکوس وجود داشت.
Authors
رحمت الله دادور
استادیار گروه روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بافت، کرمان
فریبا توکلی
دانشجوی کارشناسی ارشد رشته روانشناسی تربیتی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بافت، کرمان،