اخلاق از جمله علوم اجتماعی است و از چگونه بودن و چگونه زیستن انسان سخن میگوید. به عبارت ساده و مختصر اخلاق شامل شناخت صحیح از ناصحیح و آنگاه انجام صحیح و درست و ترک ناصحیح و نادرست است.
اخلاق اداری مطلوب زمانی بوجود میاید که
کارکنان نظام اداری به مردم از نظری درست بنگرند و خود را خدمتگزار و وکیل
مردمان بدانند در اینصورت
اخلاق اداری ظهور می نماید که با تلاش مداوم و پیوسته و دوری از هر نوع سستی و کوتاهی در انجام امور و با مسؤلیت خواهد بود. مهمترین مبنا در پیشرفت
اخلاق اداری تصحیح بینش
کارکنان نسبت به خودشان، مردمان، مسؤلان و وظایفشان است. زمانیکه دید انسان به طرف مردم، مافوق و کارش اصلاح شود و با نگاهی پاک به امور فوق بنگرد و عمل نمایند؛ کار کردن به مثل خدمت نمودن و عبادت کردن است و این خود سبب رشد در اداره و توسعه اخلاق در اداره می شود. در
نظام اداری آن چه در راس مناسبات در روابط و رفتار اداری حاکم است، حرمت نگهداشتن و حفظ حقوق
مردمان است. در این مقاله به بررسی اهمیت و ضرورت بحث های اخلاقی،اهمیت اخلاق در روایات اسلامی،معانی و کاربردهای اخلاق،مدل مفهومی تاثیرگذار بر رفتار اخلاقی کارکنان،دو لغزشگاه در مسیر رشد اخلاقی سازمانها،آموزش هوش اخلاقی به مدیران،ضرورت اخلاق اداری،نگاه به کار و مسئولیت،نگاه به مردم و اصول
اخلاق اداری پرداخته شده است.