الگوی توانمندسازی اخلاقی و روانشناختی مدیران مدارس

زمینه: این پژوهش با هدف  ارائه الگوی توانمندسازی اخلاقی و روانشناختی مدیران مدارس آموزش و پرورش شهرستان مشهد انجام شد. روش:  پژوهش حاضر کاربردی و با رویکرد آمیخته انجام شد. در بخش کیفی جامعه مدیران خبره و با تجربه مدارس آموزش و پرورش مشهد بودند که ۱۸ نفر با روش نمونه­گیری هدفمند و با در نظر گرفتن قانون اشباع انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده­ها فیش و مصاحبه ساختاریافته بود. برای تجزیه و تحلیل داده­ ها از روش تحلیل محتوا استفاده شد. در بخش کمی جامعه کلیه مدیران عالی و میانی و عملیاتی اموزش و پرورش مشهد بودند که تعداد ۱۰۴ نفر با روش تصادفی طبقه ­ای به عنوان نمونه در نظر گرفته شدند. ابزار، پرسشنامه محقق ساخته برگرفته از نتایج مصاحبه در بخش کیفی بود. تحلیل داده ­ها با استفاده از معادلات ساختاری انجام شد. یافته ­ها:  نتایج حاصل از تحلیل کیفی  ۹۳ شاخص را شناسایی نمود که در ۹ عامل اصلی(بعد) قرار گرفت. در بخش کمی مقادیر t آزمون از ۳۴/۸ تا ۹۹/۱ تخمین زده شده است که بیشتر از مقدار  t مفروض (۹۶/۱) محاسبه شده است و نشانگر این است که تمام ابعاد بر توانمندسازی­اخلاقی و روانی اثر مثبت دارند. نتیجه­ گیری: نتایج نشان می­ دهد که در توانمندسازی اخلاقی و روانشناختی مدیران، قبل از هر چیزی باید به تقویت مهارتها توجه نمود که از دید کارکنان سازمان بیشترین تاثیر را دارد. پس از آن تقویت قابلیت­های رهبری و مدیریتی،  شایسته­ سالاری، فرهنگ ­سازمانی، شناخت منابع انسانی، خودشکوفایی، ایجاد انگیزه در کارکنان، اخلاق ­مداری و ارتباطات مبتنی بر احترام و ویژگی­های شخصیتی در درجه اهمیت بعد قرار دارند.

Keywords:

Moral empowerment , Organizational culture , Meritocracy , توانمندسازی اخلاقی , فرهنگ سازمانی , شایسته سالاری