تاثیر سازم انهای یادگیرنده بر عملکرد کارکنان با نقش متغیر میانجی خلاقیت (مورد مطالعه کارکنان صنعت فولاد ایران)

در این تحقیق ، تلاش شده است که در خصوص تاثیر سازمانهای یادگیرنده بر عملکرد کارکنا ن با نقش متغیر میانجی خلاقیت (مورد مطالعه صنعت فولاد ایرا ن) ، شناخت کسب شود و براساس چارچوب و مدل مفهومی مورد نظر مورد تحلیل قرار گرفته است . این پژوهش دارای یک فرضیه اصلی و سه فرضیه فرعی می باشد . جامعه مورد بررسی عبارت است ازکلیه کارکنان و مدیران مرتبط دفتر مرکزی صنعت فولاد که بالغ بر ۱۹۴ نفر می باشند و حجم نمونه براساس فرمول کوکران ۱۲۹ نفر محاسبه گردیده است . همچنین در این پژوهش جهت گردآوری اطلاعات از سه پرسشنامه عملکرد کارکنان ، سازمانهای یادگیرنده و خلاقیت که همگی استاندارد می باشند استفاده شده است که روایی آن مورد تایید کارشناسان و پایایی آن با روش آلفای کرونباخ مورد تایید قرار گرفته است . جهت تجزیه تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS و LISREL استفاده شده است که تجزیه و تحلی ل داده های جمع آوری شده از طریق پرسشنامه ، در دو سطح ت جزیه و تحلیل توصیفی ، و تجزیه و تحلیل استنباطی ، انجام گرفته است . طبق نتایج بدست آمده از تحلیل های آماری متغیرهای م ستقل (محیط یادگیری ، فرآیند یادگیری و تقویت یادگیری از سوی رهبری سازمان) بر عملکرد کارکنان با نقش متغیر میانجی خلاقییت در صنعت فولاد ایران تاثیر دارند.

Keywords:

سازمان های یادگیرنده , عملکرد کارکنان , خلاقیت , تقویت یادگیری از سوی رهبری سازمان