اهمیت محیط آموزشی در تدریس معلمان و تاثیر آن بر بهبود یادگیری دانش آموزان

هسته اصلی رهبری آموزشی تبدیل مدرسه به محیطی مناسب است که در آن معلمان و یادگیرنده به تمام توانایی های بالقوه خود برسند. برای پیشبرد فرهنگ آموزش و یادگیری در مدرسه که ویژگی های پیشرفت دانش آموز به شدت در آن ها دیده می شود، مدیران موظف اند وظایف اداری و مدیریتی خود را با عملکردهای رهبری آموزشی متعادل کنند. یکی از دلایل اصلی ضعف درس های تحصیلی یادگیرنده در مدرسه دولتی، نقش بی تاثیر مدیریت آموزشی مدیران است. بسیاری از مدیران بیشتر بر وظایف مدیریتی و اداری خود تاکید دارند تا تمرکز بر آموزش و یادگیری. اگرچه مدیران در مورد انبوهی از وظایف اداری و مدیریتی پاسخگو هستند، اما نیاز مبرم به آن ها برای ایفای نقش فعال در نقش رهبری آموزشی که برای تقویت عملکرد یادگیرنده محوری است، وجود دارد. مدیران باید با نظریه ها و شیوه های ابتکاری آموزش آشنا باشند و معلمان را به مدل سازی آن ها در کلاس ها تشویق کنند. مدیر مدرسه می تواند با تعیین اهداف مدرسه و ترویج شیوه های موثر آموزشی، بر نتایج یادگیری یادگیرنده تاثیر بگذارد. اگرچه مدیران می توانند از یک سبک توزیعی در مدیریت مدرسه استفاده کنند، اما نباید مسئولیت خود را در هدایت دستورالعمل های یادگیری کنار بگذارند. مدیر اصلی می تواند با تفویض وظایف مدیریتی به زیردستان، از سبک توزیعی رهبری استفاده کند. رهبران اثربخش برخلاف رهبران غیراثربخش، زیردستان خود را در جریان آنچه که از آنها انتظار می رود، قرارمی دهند، آنان را از روند تغییرات مطلع می سازند، دلایل تصمیم گیری را توضیح می دهند و نظر آنها را قبل از اتخاذ یک طرح جدید جویا می شوند.

Keywords:

رهبری , مدیران , محیط مدارس , پیشرفت دانش آموزان , مدیریت اثر بخش , وطایف مدیریتی