اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش بر اضطراب، رضایت جنسی و افسردگی در زنان نابارور

ناباروری در سراسر جهان به عنوان یک مشکل مهم سلامت عمومی شناخته می شود که با متغیرهای روان شناختی زیادی در ارتباط می باشد، بنابراین این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش بر اضطراب، رضایت جنسی و افسردگی در زنان نابارور ۳۰ تا ۴۰ ساله با محوریت شهر مشهد انجام گرفت. طرح پژوهش، تجربی از نوع پیش آزمون-پس آزمون با مرحله پیگیری می باشد. جامعه آماری پژوهش شامل زنان نابارور مراجعه کننده به مراکز درمانی در سطح شهر مشهد هستند. تعداد آزمودنی ها ۴۵ نفر هستند و از هر گروه ۱۵ نفر از مراکز درمانی ناباروری به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفتند. در مرحله پیش آزمون گروه آزمایش و کنترل به هریک از پرسشنامه های پژوهش (افسردگی، اضطراب و رضایت جنسی) پاسخ داده شد و نظرات آنها جمع آوری گردید و سپس، گروه آزمایش مداخله آموزشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد را به مدت ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای دریافت نمود. روایی محتوایی پرسشنامه ها با استفاده از نظر اساتید، و ضریب پایایی پرسشنامه ها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ ۷۸% بدست آمد و تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS انجام شد. نتایج نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر رضایت جنس، اضطراب و افسردگی زنان نابارور اثربخش است. نظر می رسد که از این روش درمانی می توان در جهت بهبود متغیرهای ذکر شده استفاده نمود.

اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش بر اضطراب، رضایت جنسی و افسردگی در زنان نابارور Keywords:

درمان مبتنی بر پذیرش , اضطراب , رضایت جنسی , افسردگی , زنان نابارور