مقایسه اثربخشی مداخلات هیجان مدار، پذیرش و تعهد و مثبت نگر بر دلزدگی زناشویی و ناگویی هیجانی زنان آسیب دیده از خیانت

مقدمه: خیانت در زندگی زناشویی عامل بزرگ عدم رضایت زناشویی و همچنین زمینه ی اصلی بروز مسائل روانشناختی، تعارض ها و ناسازگاری های زناشویی است، این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی مداخلات هیجان مدار، پذیرش و تعهد و مثبت نگر بر دلزدگی زناشویی و ناگویی هیجانی زنان آسیب دیده از خیانت انجام شد.روش کار: روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با سه گروه آزمایش و یک گروه کنترل به همراه آزمون پیگیری بود. از جامعه زنان مراجعه کننده به کلینیک های روانشناسی به دلیل آسیب وارد شده از خیانت زناشویی، با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس ۴۳ نفر انتخاب و با استفاده از روش جایگزین تصادفی در سه گروه (هیجان مدار، پذیرش وتعهد، مثبت نگر ) جایگزین شدند. ابزارهای پژوهش پرسشنامه های دلزدگی زناشویی (پاینز، ۱۹۹۶) و ناگویی هیجانی (بگبی و همکاران، ۱۹۹۴) بود. داده ها با استفاده از آزمون اندازه گیری مکرر و آزمون تعقیبی بن فرونی تحلیل شد. نتایج: یافته ها نشان داد که درمان هیجان مدار به طور معنی داری موثرتر از پذیرش و تعهد و مثبت نگر بود (۰۰۵/۰>p) و درمان پذیرش و تعهد نیز موثرتر از درمان مثبت نگر بر دلزدگی زناشویی بود (۰۰۵/۰>p). همچنین نتایج نشان داد که درمان هیجان مدار موثرتر از مثبت نگر بر ناگویی هیجانی بود (۰۰۵/۰>p). نتیجه گیری: منطبق با یافته های پژوهش حاضر می توان درمان هیجان مدار را به عنوان یک روش کاراتر جهت بهبود زندگی زناشویی افراد آسیب دیده از خیانت پیشنهاد داد.

Keywords:

خیانت زناشویی , هیجان مدار , پذیرش و تعهد , مثبت نگر , ناگویی هیجانی