مقایسه فرکانس فعالیت الکتریکی عضلات اندام تحتانی قبل و بعد از خستگی طی دویدن در افراد با سابقه COVID-۱۹ در مقایسه با افراد سالم
Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 42
This Paper With 10 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_GOUMS-26-1_006
تاریخ نمایه سازی: 8 اسفند 1402
Abstract:
زمینه و هدف: خستگی یکی از عوامل موثر در تغییر فعالیت الکتریکی عضلات به شمار می آید. به طوری که این شاخص در ارتباط مستقیمی با افزایش پتانسیل آسیب های عضلانی و افت عملکرد در مراحل مختلف ورزشی قرار دارد. این مطالعه به منظور مقایسه فرکانس فعالیت الکتریکی عضلات اندام تحتانی قبل و بعد از خستگی طی دویدن در افراد با سابقه COVID-۱۹ در مقایسه با افراد سالم انجام شد.
روش بررسی: این مطالعه شبه تجربی روی ۱۴ زن با سابقه ابتلاء به COVID-۱۹ طی دو ماه گذشته (گروه تجربی) و ۱۴ زن بدون سابقه ابتلاء به COVID-۱۹ (گروه کنترل) با دامنه سنی ۳۰-۱۸ سال به روش نمونه گیری در دسترس در شهر اردبیل انجام شد. پروتکل خستگی با استفاده از تردمیل پیشرفته با سرعت ۶ کیلومتر در ساعت شروع شد و سرعت تردمیل هر ۲ دقیقه یک کیلومتر در ساعت افزایش یافت. از مقیاس ادراک ۶ تا ۲۰ Borg برای تعیین لحظه نهایی خستگی شرکت کنندگان استفاده شد. پروتکل خستگی دویدن در حالت پایدار بیش از ۱۷ در مقیاس ۶ تا ۲۰ Borg یا ۸۰ درصد حداکثر ضربان قلب به پایان می رسید. داده های الکترومایوگرافی با استفاده از برنامه بایومتریک دیتالیت قبل و بعد از پروتکل خستگی تحلیل شدند.
یافته ها: در فرکانس فعالیت الکتریکی عضله پهن خارجی بین پس آزمون گروه کنترل و گروه تجربی افزایش آماری معنی داری وجود داشت (d=۰.۴۱۰, P=۰.۰۳۵). مقایسه بین اختلاف پیش آزمون - پس آزمون فرکانس فعالیت الکتریکی عضله پهن خارجی بعد از خستگی در مقایسه با قبل از خستگی طی فاز پاسخ بارگیری دویدن در گروه تجربی در مقایسه با گروه کنترل افزایش آماری معنی داری داشت (d=۰.۶۰۲, P=۰.۰۱۶). فرکانس فعالیت عضله نیم وتری بعد از خستگی در مقایسه با قبل از خستگی طی فاز میانه استقرار دویدن دچار افزایش شد (d=۰.۲۶۱, P=۰.۰۰۵). اثر عامل خستگی بر فرکانس فعالیت عضله پهن خارجی طی فاز هل دادن دویدن از نظر آماری معنی دار بود (d=۰.۱۴۰, P=۰.۰۴۹). فرکانس فعالیت عضله پهن خارجی بعد از خستگی در مقایسه با قبل از خستگی طی فاز هل دادن دویدن در گروه تجربی دچار افزایش گردید.
نتیجه گیری: افزایش فعالیت الکتریکی عضلات اندام تحتانی در فازهای مختلف دویدن پس از خستگی در افراد با سابقه ابتلاء به COVID-۱۹ می تواند به دلیل کاهش هماهنگی عصبی عضلانی باشد.
Keywords:
Authors
امیرعلی جعفرنژادگرو
Associate Professor, Department of Sport Biomechanics, Faculty of Educational Sciences and Psychology, University of Mohaghegh Ardabili, Ardabil, Iran.
زینب نوروزی
M.Sc in Sports Biomechanics, Department of Sports Biomechanics, Faculty of Educational Sciences and Psychology, University of Mohaghegh Ardabili, Ardabil, Iran.
ابراهیم پیری
Ph.D Candidate in Sports Biomechanics, Department of Sports Biomechanics, Faculty of Educational Sciences and Psychology, University of Mohaghegh Ardabili, Ardabil, Iran.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :