Prediction of marital satisfaction based on empathy، social cognition and communication skills with the mediating role of broader autism phenotype in parents of autistic children.

زمینه و هدف: پژوهش حاضر با هدف پیش بینی رضایت زناشویی بر اساس همدلی، شناخت اجتماعی و مهارت های ارتباطی با نقش واسطه ای فنوتایپ گسترده اتیسم در بین والدین کودکان اتیستیک انجام گردید.. روش پژوهش: پژوهش حاضر از لحاظ هدف بنیادی و به لحاظ تحلیل داده ها از نوع توصیفی- همبستگی و از نوع معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل والدین کودکان اتیستیک شهر تهران و قزوین در سال ۱۴۰۲ بود که از بین آن ها ۲۰۰ والد (با استناد به دیدگاه صاحب نظران) با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه رضایت زناشویی (هودسن، ۱۹۹۲)، مقیاس بهره همدلی (بارون کوهن، ۲۰۰۳)، مقیاس ذهن خوانی از طریق چشم ها (بارون کوهن، ۲۰۰۱)، پرسشنامه مهارت های ارتباطی (کوئین دام، ۲۰۰۴) و مقیاس اتیسم بهر بزرگسال (بارون کوهن، ۲۰۰۱) گردآوری شد. اطلاعات گردآوری شده توسط روش مدل سازی معادلات ساختاری (SEM) با استفاده از نرم افزار AMOS تحلیل گردید. یافته ها: نتایج نشان داد که برازش مدل مفهومی پیشنهادی، مورد تایید قرار گرفت. بررسی مسیرهای مستقیم ارتباط متغیرهای مورد بررسی نشان داد که متغیرهای همدلی، شناخت اجتماعی و مهارت های ارتباطی با رضایت زناشویی رابطه دارد. همچنین نتایج بررسی مسیرهای غیرمستقیم نشان داد که فنوتایپ گسترده اتیسم در ارتباط بین متغیرهای همدلی، شناخت اجتماعی و مهارت های ارتباطی با رضایت زناشویی در والدین کودکان اتیستیک نقش میانجی دارد. نتیجه گیری: پژوهش حاضر با تایید مدل پیشنهادی نشان داد که والدین کودکان اتیستیک به دلیل مشکلاتی که در حوزه همدلی، شناخت اجتماعی و مهارت های ارتباطی دارند، در رابطه زوجی خود چالش هایی را تجربه می کنند و در نتیجه رضایت زناشویی پایین تری را گزارش می کنند.

Keywords:

empathy , marital satisfaction , social cognition , communication skills , broad phenotype of autism , همدلی , رضایت زناشویی , شناخت اجتماعی , مهارت های ارتباطی , فنوتایپ گسترده اتیسم