کاربرد فناوری های غیرمخرب برای ارزیابی کیفیت محصولات کشاورزی و صنایع غذائی

در سال­های اخیر، اندازه­گیری پارامترهای کمی و کیفی محصولات کشاورزی به روش غیرمخرب در فناوری پس از برداشت بسیار مورد توجه محققان قرار گرفته است. روش­های ارزیابی کیفی غیرمخرب، امکان اندازه­گیری همزمان نتایج شیمیایی و فیزیکی مواد غذایی را بدون تخریب فراهم کرده است. تنوع و فراوانی پارامترها و ویژگی­های کیفی در محصولات کشاورزی، همراه با رشد جهشی فناوری ابزارهای دقیق، مهم­ترین دلیل توسعه روش­های غیرمخرب در  سال­های اخیر بوده است. از جمله مهم­ترین روش­های غیرمخرب می­توان به انواع روش­های نوری (پردازش تصویر، انواع طیف­سنجی، تصویربرداری ابرطیفی، تصویربرداری حرارتی و...)، مکانیکی (صوتی- فراصوتی، تحلیل ارتعاش و صدای ضربه)، الکترومغناطیس (THZ-NMR-MIR-NIR-MRI)، اشعه ایکس (X ray-CT) و دی الکتریک و  بینی الکترونیکی (E-nose) اشاره کرد. این روش­ها برپایه یافتن ویژگی­های متفاوت کیفی در رابطه با شاخص­های محصولات متنوع  است. توسعه سیستم­های تصویربرداری کارآمد­تر و دقیق­تر مانند  بینی الکترونیکی می­تواند اطلاعات ارزشمندی را در اختیار محققان قرار دهد. بررسی حاضر با هدف بحث در مورد کاربرد روش­های مختلف غیر مخرب (NDM) برای ارزیابی کیفیت و ایمنی مواد غذایی انجام شده است.

Keywords:

پارامترهای کمی و کیفی , روش های غیرمخرب , کیفیت درونی , محصولات کشاورزی و غذایی