مساله
چیدمان تسهیلات در محلهای مختلف به منظور کاهش هزینههای ناشی از جابهجایی حجم بالای مواد در بین تسهیلات همواره مورد توجه پژوهشگران و محققان عرصه طرحریزی و طراحی واحدهای صنعتی بوده است بدین ترتیب تلاشهای بسیاری برای ساخت مدلهای بهینهسازی
چیدمان تسهیلات با هدف کاهش میزان جابهجایی مواد و در نتیجه کاهش هزینههای ناشی از آن صورت گرفته است . این در حالی است که عدم قطعیت موجود در دنیای پیرامون یا در نتایج حاصل از این تلاشها دیده نمیشود و یا به علت اعمال این محدودیت، مدلهای غیرخطی پیچیدهای شکل گرفتهاند که قابل اعمال به مسایل بهینهسازی گسسته نمیباشند . در این مقاله با توجه به مدل عدم قطعیت بودجهای در
بهینهسازی استوار که قابل اعمال به مسایل بهینهسازی گسسته میباشد و قابلیت تنظیم درجه محافظهکاری برای آن وجود دارد، همتای استوار مساله تخصیص درجه دو برای
چیدمان تسهیلات به منظور لحاظ کردن عدم قطعیتهای موجود در این گونه مسائل ارایه میگردد و توانایی آن در مهار کردن عدم قطعیت - های مذکور به کمک شبیهسازی مورد آزمون و تجزیه و تحلیل قرار میگیرد