با بروز و ظهور فضای سایبری، مفاهیم
حقوق بین الملل دچار چالش های مهمی شده است. یکی از این مفاهیم، حاکمیتاست.
حاکمیت مشخصه اساسی دولت بودن است. اصل
حاکمیت سرزمینی بیان می کند که یک دولت بر قلمرو خود کهپایه حیاتی روابط بین الملل است، قدرت کامل، انحصاری و مستقل اعمال می کند. با توجه به گسترش و سیطره اینترنت وفضای مجازی بر امور مختلف زندگی، بهره گیری از این وسیله، برای کلیه اعضای جامعه بین المللی حیاتی است. لکنشناخت ابعاد مختلف
فضای سایبری می تواند به دولت ها و جامعه بین المللی در اتخاذ راهکارهای مناسب جهت مقابله باآثار جانبی و استفاده بهینه از آن کمک نموده و در صورت لزوم جهت وضع قواعد حقوقی جدید مفید باشد. در عرصهبین المللی، اقدامات متفاوتی از سوی بازیگران
حقوق بین الملل در مواجهه با
فضای سایبری انجام شده است. این بازیگرانبه سه گروه تقسیم می شوند: دولت ها، اقدامات سازمان ملل متحد و تئوری های صاحب نظران حقوقی. در این پژوهشسعی شده است تا رویه و اقدامات کنونی جامعه بین المللی در خصوص
فضای سایبری بررسی شود تا جایگاه و وضعیتکنونی این مفهوم در
حقوق بین الملل مشخص شود و نتیجه گیری می شود که
حقوق بین الملل همانند فضای واقعی، بهفضای سایبری نیز تسری می یابد.