رابطه بین هوش معنوی و هوش اجتماعی و تاثیر آن بر کارآفرینی

هوش معنوی و کارآفرینی یعنی ارائه فکر و طرح نوین برای بهبود ارتقای کمیت یا کیفیت فعالیتهای سازمان بهبود عملکرد) به عبارتی افزایش بهره وری و تولیدات یا خدمات، کاهش هزینه ها بهبود روش ها و ارائه خدمات جدید که معمولا خلاقیت با بهره وری رابطه مستقیم داشته و موجب بالا رفتن سطح عملکرد کارکنان در یک سازمان می گردد. خلاقیت همان تمایل و ذوق به ایجاد کار و تولید بوده که در همه افراد و در کلیه سنین به طور بالقوه وجود داشته و با محیط اجتماعی- فرهنگی پیوستگی مستقیم و نزدیکی دارد. در شرایطی مناسب نیز لازم است تا این تمایل طبیعی به خود شکوفایی تحقق بپیوندد به عبارتی خلاقیت یعنی پدید آوردن دستاوردهای جدید و ارزشمند، بر اساس نوعی تفکر که در کلیه افراد، کمابیش، وجود دارد. خلاقیت توانایی شخص در ایجاد ایده ها، نظریه ها، بینش ها یا تولید کالاهای جدید و بازسازی مجدد در علوم و سایر زمینه ها تلقی شده که توسط متخصصان به عنوان پدیده ای ابتکاری و از نظر علمی، زیبایی شناسی، فن آوری و اجتماعی با ارزش قلمداد گردد. سازمان می تواند با حل مشکلات مربوط به هر یک از موارد مطروحه با تغییرات وارده به سیستم همسو شده و به هدف بهره وری بیشتر دست یابد. در پاره ای موارد خلاقیت دستیابی به نوآوری و بالا رفتن اثربخشی و کارآیی بهره وری نیروی انسانی) بوده و می تواند جهت حرکت سازمان را نسبت به تغییرات جهانی هم محور و همسوی توسعه ملی بالنده هدایت سازد به هر حال خلاقیت از بکارگیری توانایی های ذهنی برای ایجاد یک فکر یا مفهوم جدید محسوب میشود.روش تحقیق دراین پژوهش بر اساس اهداف از انواع تحقیقات – کاربردی و به جهت ماهیت از نوع توصیفی – تحلیلی می باشد .

Keywords:

نوآوری , خلاقیت , آموزش و پرورش , ارباب رجوع