نقش درگیری عاطفی و انتقاد در خانواده در گرایش به اعتیاد نوجوانان ۱۲ تا ۱۸ ساله شهر مشهد

این مقاله به بررسی ارتباط بین درگیری عاطفی و انتقاد در خانواده با احتمال افزایش گرایش به اعتیاد در نوجوانان شهر مشهد می پردازد و بدین منظور ۱۵۰ نفر از نوجوانان شهر مشهد به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای تصادفی انتخاب شدند.در این تحقیق از طریق بررسی مطالعات و پژوهش های اخیر، تاکید بر نقش مهم خانواده در شکل گیری رفتارهای اعتیادزا و اثرات مستقیم و غیرمستقیم درگیری عاطفی و انتقاد در این زمینه انجام شده است. این تحقیق نقاط قوت و ضعف این روابط را بررسی می کند تا بهترین راهکارهای پیشگیری و مداخله در جلوگیری از گرایش به اعتیاد در نوجوانان را معرفی نماید.در مقدمه، به تاکید بر نقش مهم خانواده به عنوان ستون اصلی تربیت و ترسیم هویت نوجوانان پرداخته شده و فرضیه های تحقیقاتی مطرح شده اند. مرور ادبیات نشان می دهد که درگیری عاطفی و انتقاد به عنوان ابزارهای تاثیرگذار در ساختارهای روانی فردی نقش مهمی دارند.در بخش روش شناسی، روش تحقیق و ابزارهای استفاده شده برای جمع آوری داده ها به تفصیل توضیح داده شده اند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزارspssاستفاده گردید.نتایج حاکی از آن است که بین گرایش به اعتیاد در بین اعضای خانواده،اختلاف والدین،میزان کنترل والدین،وجود درگیری عاطفی و انتقاد در خانواده،رابطه با دوستان معتاد با گرایش افراد نوجوان به اعتیاد رابطه معناداری وجود دارد.در بحث، تاثیرات نتایج در چارچوب تئوری ها و مطالعات قبلی تفسیر شده و پتانسیل ها و محدودیت های تحقیق بحرانی شناسایی شده اند. در نهایت، نتیجه گیری با تاکید بر اهمیت تقویت درگیری عاطفی و مدیریت سازندگان انتقاد در خانواده به منظور پیشگیری از گرایش به اعتیاد در نوجوانان ارائه شده است.

Keywords:

:درگیری عاطفی , انتقاد در خانواده , گرایش به اعتیاد , نوجوانان