بررسی تطبیقی عوامل تبیین کننده ی تاب آوری در بافت های جدید و قدیم شهری (مطالعه موردی: کلان شهر تبریز)

Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 47

This Paper With 20 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JGUSD-10-4_003

تاریخ نمایه سازی: 16 اسفند 1402

Abstract:

با توجه به وجود مستمر بحران ها و مخاطرات و افزایش آسیب های ناشی از آنها بر شهرها، در عصر حاضر مفهوم تاب آوری شهری به یک اجماع جهانی برای دستیابی به توسعه ی پایدار شهری تبدیل شده است. در این راستا، به منظور برنامه ریزی و تحقق شهر تاب آور، اولین قدم شناسایی وضعیت ابعاد و مولفه های این رویکرد در فضاها و بافت های مختلف شهری محسوب می گردد. با توجه به اهمیت موضوع، هدف از پژوهش حاضر شناسایی عوامل تبیین کننده ی تاب آوری و بررسی میزان مطلوبیت ابعاد مختلف آن در بافت جدید و قدیم کلان شهر تبریز می باشد. بنابراین، روش تحقیق از نظر هدف کاربردی و از منظر ماهیت اکتشافی-تطبیقی بوده که برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از مدل سازی معادلات ساختاری در نرم افزار Amos استفاده شده است. جامعه ی آماری تحقیق نیز شامل شهروندان بافت جدید و قدیم شهر تبریز بوده که بر مبنای فرمول کوکران ۳۸۴ نفر به عنوان حجم نمونه تعیین گردیده است. یافته های تحقیق حاکی از آن است که مهمترین عوامل تبیین کننده ی تاب آوری در بافت قدیم شهر تبریز عوامل فردی، اجتماعی و مدیریتی-نهادی به ترتیب با ارزش ۶۳/۰، ۶۱/۰ و ۵۴/۰ و در بافت جدید شهر عوامل کالبدی-زیست محیطی، اقتصادی و مدیریتی-نهادی به ترتیب با ارزش ۷۷/۰، ۷۲/۰ و ۶۹/۰ می باشد. همچنین نتایج نشان می دهد که بافت جدید شهری از منظر استحکام سازه ای و کالبد در وضعیت مطلوب تری قرار داشته، درحالی که بافت قدیمی دارای سرمایه های انسانی و اجتماعی مناسب تری می باشد. این موضوع ناشی از نظام مدیریتی حاکم یعنی تکنوکرات گرا بوده که اثرات مختلفی بر روی بافت های قدیم و جدید شهر داشته است.

Authors

رضا بشارتی

دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری، پردیس خودگردان دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.

ایرج تیموری

استادیار گروه جغرافیا، دانشکده جغرافیا و برنامه ریزی محیطی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.

حسن محمودزاده

دانشیار گروه جغرافیا، دانشکده جغرافیا و برنامه ریزی محیطی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.

مراجع و منابع این Paper:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :
  • باستانی، م.، و حنایی، ت. (۱۳۹۹). مطالعه ی تطبیقی تاب ...
  • پاشاپور، ح.، و پوراکرمی، م. (۱۳۹۶). سنجش ابعاد کالبدی تاب ...
  • ضرغامی، س.،تیموری، ا.، محمدیان، ح.، و شماعی، ع. (۱۳۹۵). سنجش ...
  • غلامی، ح.، پناهی، ع.، و احمدزاده، ح. (۱۳۹۹). آینده پژوهی ...
  • Acuti, D., Bellucci, M., & Manetti, G. (۲۰۲۰). Company disclosures ...
  • Anderies, J.M., Folke, C., Walker, B., & Ostrom, E. (۲۰۱۳). ...
  • Batty, M. (۲۰۰۹). Cities as complex systems: scaling, interaction, networks, ...
  • Bene, C., Mehta, L., McGranahan, G., Cannon, T., Gupte, J., ...
  • Boschma, R. (۲۰۱۵). Towards an evolutionary perspective on regional resilience. ...
  • Botequilha-Leit˜ao, A., & Díaz-Varela, E. R. (۲۰۲۰). Performance based planning ...
  • Bueno, S., Banulas, V.A., & Gallego, M.D. (۲۰۲۱). Is urban ...
  • Campanella, T. J. (۲۰۰۶). Urban resilience and the recovery of ...
  • Chen, Y., Zhu, M., Zhou, Q., & Qiao, Y. (۲۰۲۱). ...
  • Coaffee, J., Therrien, M.-C., Chelleri, L., Henstra, D., Aldrich, D. ...
  • Croese, S., Green, C., & Morgan, G. (۲۰۲۰). Localizing the ...
  • Dong, X., Shi, T., Zhang, W., & Zhou, Q. (۲۰۲۰). ...
  • Frantzeskaki, N. (۲۰۱۶). Urban Resilincer, A concept for co-creating cities ...
  • Fu, X., Hopton, M. E., & Wang, X. (۲۰۲۱). Assessment ...
  • Gallopin, G, C. (۲۰۰۶). Linkages between vulnerability, resilience, and adaptive ...
  • Holling, C. S. (۱۹۷۳). Resilience and stability of ecological systems. ...
  • Huang, G., Li, D., Zhu, X., Zhu, J. (۲۰۲۱). Influencing ...
  • Ingalls, M.L., & Stedman, R.C. (۲۰۱۶). The power problematic: exploring ...
  • Jabareen, Y. (۲۰۱۳). Planning the resilient city: Concepts and strategies ...
  • Klein, R, J., Nicholls, R, J., & Thomalla, F. (۲۰۰۳). ...
  • Li, G.J., Kou, C.H., Wen, F.H. (۲۰۲۱). The dynamic development ...
  • Ma, F., Wang, Z., Sun, Q., Yuen, K. F., Zhang, ...
  • MacKinnon, D., & Derickson, K, D. (۲۰۱۲). From resilience to ...
  • Meerow, S., Newell, J. P., & Stults, M. (۲۰۱۶). Landscape ...
  • Mera, A. P., & Balijepalli, C. (۲۰۲۰). Towards improving resilience ...
  • Moloney, S., & Doyon, A. (۲۰۲۱). The Resilient Melbourne experiment: ...
  • Muller, M. (۲۰۰۷). Adapting to climate change: Water management for ...
  • Porter, L., & Davoudi, S. (۲۰۱۲). The politics of resilience: ...
  • Ribeiro, P. J. G., Gonçalves, Pena Jardim, & L., A ...
  • Roberts, D., Douwes, J., Sutherland, C., & Sim, V. (۲۰۲۰). ...
  • Sajjad, M., Chan, J. C. L., & Chopra, S. S. ...
  • Seeliger, L., & Turok, I. (۲۰۱۳). Towards sustainable cities: extending ...
  • Shao, W., Su, X., Lu, J., Liu, J., Yang, Z., ...
  • Spaans, M., & Waterhout, B. (۲۰۱۷). Building up resilience in ...
  • Sun, H. Zhen, F. Lobsang, T. Li, Z. (۲۰۱۹). Spatial ...
  • Taylor, M. (۲۰۱۴). The political ecology of climate change adaptation: ...
  • Tobin, G. A. (۱۹۹۹). Sustainability and community resilience: The holy ...
  • (۲۰۱۲). How to make cities more resilient. In United Nations. ...
  • Vale, L. J. (۲۰۱۴). The politics of resilient cities: Whose ...
  • Wardekker, A., Wilk, B., Brown, V., Uittenbroek, C., Mees, H., ...
  • Weichselgartner, J., & Kelman, L. (۲۰۱۴). Geographies of resilience: Challenges ...
  • Wu, Xia, Zhang, J., Geng, X., Wang, T., Wang, K., ...
  • Xun, X., & Yuan, Y. (۲۰۲۰). Research on the urban ...
  • Yao, F., & Wang, Y. (۲۰۲۰). Towards resilient and smart ...
  • نمایش کامل مراجع