تاثیر مکمل های غذایی پروبیوتیک Pediococcus acidilactici و پری بیوتیک Agaricus bisporus بر بیان ژن های مرتبط با ایمنی در ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio) در مواجهه با نانونقره

هدف از این پژوهش ارزیابی اثرات مکمل­های غذایی پروبیوتیک Pediococcus acidilactici و پری بیوتیک Agaricus bisporus به صورت مجزا و سین بیوتیک (ترکیبی) بر بیان ژن­های دخیل با ایمنی (TNF-۱α، IL-۸ و LYZ-c) در ماهی کپور معمولی در مواجهه با نانونقره بود. بدین منظور ۱۸۰ قطعه ماهی با میانگین وزنی ۴/۰ ±۶/۲۹ گرم در چهار تیمار پروبیوتیک، پری بیوتیک، مکمل ترکیبی و شاهد (تغذیه بدون مکمل غذایی) تقسیم و به ­مدت ۸ هفته تغذیه شدند. سپس ماهیان هم زمان با غذادهی، به مدت ۱۴ روز در مواجهه با غلظت تحت کشنده نانونقره (۱ میلی­گرم در لیتر) قرار گرفتند. نمونه­برداری از بافت روده برای سنجش بیان ژن­های مذکور طی روزهای ۱، ۷ و ۱۴ مواجهه با نانونقره صورت پذیرفت. بیان ژن TNF-۱α در تیمارهای تغذیه شده با مکمل غذایی پروبیوتیک و پری بیوتیک با افزایش مدت زمان مواجهه با نانونقره افزایش معناداری یافت (۰۵/۰P<). سطح بیان این ژن در تیمار تغذیه شده با جیره حاوی مکمل غذایی پری بیوتیک در روز ۱۴ مواجهه با نانونقره (۶۱/۱) نسبت به سایر تیمارها بیشتر بود. بیان ژن های IL-۸ و LYZ-c در روز ۱ مواجهه بیشترین مقدار خود را داشتند. اما در روزهای ۷ و ۱۴ مواجهه نانونقره بیان این دو ژن کاهش معناداری یافت (۰۵/۰P<). همچنین با وجود استفاده از مکمل سین­بیوتیک در جیره غذایی نسبت به استفاده مجزای آن ها برتری نداشت. استفاده مجزا یا توام پروبیوتیک P. acidilactici و پری بیوتیک پودر قارچ A. bisporus در جیره غذایی می­تواند سبب افزایش بیان نسبی ژن TNF-۱α در ماهی کپور معمولی در رویارویی با نانونقره شود. همچنین این مکمل­های غذایی بر بیان ژن های IL-۸ و LYZ-c تاثیر مثبتی نداشتند.

Keywords:

نانوذرات , ماهی کپور معمولی , ژنTNF-۱α , IL-۸ , LYZ-c