بهینه سازی کپسوله کردن تیمول در شبکه پلیمری ژلاتین و کاراگینان و بررسی اثر ضدبیوفیلمی آن در برابر باکتری دریایی .spBacillus

تیمول ترکیبی فنلی با خواص ضدباکتریایی و ضدبیوفیلمی است که در اسانس برخی گیاهان وجود دارد. هدف از این مطالعه کپسوله کردن تیمول در پلیمرهای طبیعی ژلاتین و کاراگینان است. به منظور بهینه سازی کپسوله کردن تیمول، از روش CCD نرم افزار طراحی آزمایش استفاده شد. بر اساس تجزیه و تحلیل آماری داده ها، شرایط بهینه پیشنهاد شده توسط نرم افزار بدین گونه به دست آمد: pH برابر با ۶، غلظت تیمول ۴/۰ درصد و نسبت میزان کاراگینان به ژلاتین برابر با ۱ که در این حالت بازده کپسولی، اندازه نانوکپسول و شاخص پراکندگی به ترتیب ۹۱ درصد، ۱۱۲ نانومتر و ۱/۱ به دست آمد. در آزمایش ضدمیکروبی مقابل باکتری دریایی Bacillus sp.، تیمول کپسوله شده میزان کمتری از کمترین غلظت مهارکنندگی (MIC) و کشندگی (MBC) باکتریایی را نسبت به تیمول بدون کپسول نشان داد. همچنین تیمول کپسوله شده ۷۰ درصد بازدارندگی و ریشه کنی بیوفیلم را در غلظت کمتری نسبت به تیمول خالص نشان داد. به طور کلی، نتایج به دست آمده از این پژوهش، بهبود فعالیت ضدباکتریایی و ضدبیوفیلمی تیمول نانوکپسوله شده را در برابر باکتری دریایی Bacillus sp.  نشان داد. این فرمول می تواند جایگزین یا کمکی برای کنترل بیوفیلم در باکتری های دریایی به عنوان مرحله اول ایجاد پدیده چسبندگی زیستی پیشنهاد شود.

بهینه سازی کپسوله کردن تیمول در شبکه پلیمری ژلاتین و کاراگینان و بررسی اثر ضدبیوفیلمی آن در برابر باکتری دریایی .spBacillus Keywords:

تیمول , پلیمر زیستی , کپسوله کردن , طراحی آزمایش , بیوفیلم