تحلیل گفتمانی خیر و شر در بازنمایی دادگاه های کیفری سینمای پس از انقلاب ایران
Publish place: Jurisprudence and legal studies of media، Vol: 5، Issue: 1
Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 23
This Paper With 27 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_RFH-5-1_006
تاریخ نمایه سازی: 18 اسفند 1402
Abstract:
عدالت از مفاهیم مورد اتفاق تمام گفتمان ها و نظام های عدالت کیفری معاصر است. با این حال این آرمان مشترک در مرحله اجرا، در هر گفتمان خاص، موضوع جدل ها و دوگانه انگاری هایی ویژه مبتنی بر خیر و شر می گردد. تحقیق حاضر، برای تحلیل این دوگانه انگاری ها، از میان رویکردهای مختلف تحلیل گفتمان، رویکرد لاکلا و موف را به جهت وجه انتقادی، فراگیر و تاریخ مندش برگزیده است. نتایج تحلیل نشان می دهد که مفهوم عدالت به عنوان دال مرکزی مشترک گفتمان های رقیب، متاثر از شرایط منحصر به فردی سیاسی و اجتماعی بوده است و این امر سبب دوگانه انگاری های متفاوتی در بازنمایی های دوره پیش از اصلاحات و پس از آن شده است. پیش از سال ۱۳۷۶ دادگاه های سینمایی جبهه شر را که در این دوره عنصر ضد انقلابی-اسلامی است، به عنوان مانع تحقق عدالت در برابر نیروی خیر انسانهای انقلابی-اسلامی قرار می دهد. در این راستا مفهوم جرم و نقض عدالت به خود سیستم قضایی وصله می خورد. پس از سال ۱۳۷۶ مانعی اجتماعی یعنی فضای رسمی مردسالار مانع تحقق عدالت می گردد. در این دوره خیر و شر به دوگانه زن و مرد تقلیل می یابد و مانع تحقق عدالت، تفکرات مردسالار در فضای اجتماعی و دادگاه به منزله نهاد رسمی تایید کننده این فضای اجتماعی است. در این راستا مفهوم جرم و نقض عدالت به مردانگی پیوند می خورد. بدین ترتیب دادگاه های کیفری سینمای پس از انقلاب تحت تاثیر برساخت های گفتمانی، ناتوان از تحقق عدالت بازنمایی شده اند و امید به عدالت عمدتا ناظر بر فضای عقیدتی یا جنسیتی خارج از دادگاه معرفی شده است.
Keywords:
Justice , Good and Evil , Court , Pre-Reformed Cinema , Post-Reformed Cinema. , عدالت , خیر و شر , دادگاه , سینمای پیش از اصلاحات , سینمای پس از اصلاحات.
Authors