سیویلیکا را در شبکه های اجتماعی دنبال نمایید.

کارائی اسانس برگ درخت اکالیپتوس به عنوان بازدارنده سبز خوردگی فولاد

Publish Year: 1402
Type: Journal paper
Language: Persian
View: 231

This Paper With 14 Page And PDF Format Ready To Download

Export:

Link to this Paper:

Document National Code:

JR_JUMEE-1-4_001

Index date: 8 March 2024

کارائی اسانس برگ درخت اکالیپتوس به عنوان بازدارنده سبز خوردگی فولاد abstract

بازدارنده خوردگی یک روش آسان و اقتصادی جهت کنترل خوردگی فلزات در محیط های اسیدی می باشد. در این راستا بازدارنده های خوردگی سبز بر پایه اسانس گیاهان به عنوان یک جایگزین مناسب بازدارنده های خوردگی سنتزی رایج که عمدتا دوستدار محیط زیست نمی باشند، مورد توجه فراوان قرار گرفته است. حضور ترکیبات فعال در اسانس اکالیپتوس آن را به یک منبعی از بازدارنده های سبز در کنترل خوردگی فولاد تبدیل کرده است. در این مطالعه عملکرد بازدارندگی اسانس برگ درخت اسانس اکالیپتوس توسط روش های اسانس گیری با بخار و آزمون های الکتروشیمیایی و روش های تحلیل سطحی مورد بررسی قرار گرفته است. بنابراین اسانس برگ گیاه اکالیپتوس به عنوان بازدارنده سبز در محیط خورنده اسید سولفوریک و اسید کلریدریک، استفاده شده تا میزان کاهش خوردگی فلز در این محیط بررسی گردد. جهت دستیابی به بهترین نتیجه، نمونه اسانس تهیه و توسط دستگاه GC-Mass آنالیز شد تا ترکیبات موجود در گیاه اکالیپتوس، مورد بررسی قرار گیرد. اثر بازدارنگی خوردگی فولاد توسط اسانس با استفاده از روش های اندازه گیری وزن، طیف سنجی امپدانس الکتروشیمیایی و ایزوترم های جذب مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از فلز غوطه ور شده در محلول اسید با غلظت های مختلف، در شرایط عدم حضور بازدارنده مقایسه شد. نتایج آزمایش ها نشان داد که این ماده عملکرد خوبی به عنوان بازدارنده داشته و درصد بازدارندگی روی خوردگی فولاد با افزایش غلظت افزایش خواهد یافت. جذب اسانس اکالیپتوس روی فولاد از ایزوترم جذب تبعیت کرده و مقدار انرژی آزاد جذب نشان از جذب خودبه خودی این ماده با غالب بودن جذب شیمیایی روی سطح را دارد.

کارائی اسانس برگ درخت اکالیپتوس به عنوان بازدارنده سبز خوردگی فولاد Keywords:

اسانس اکالیپتوس , روش اسانس گیری , خوردگی , فولاد , طیف سنجی امپدانس الکتروشیمیایی

کارائی اسانس برگ درخت اکالیپتوس به عنوان بازدارنده سبز خوردگی فولاد authors

محمد قاسمی

سیرجان، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه صنعتی سیرجان

حانیه عباسلو

سیرجان، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه صنعتی سیرجان

بهادر ابول پور

دانشکده مهندسی شیمی، دانشگاه صنعتی سیرجان