اصول هرس باردهی و سبز انگور رقم یاقوتی

با هدف افزایش میزان عملکرد کمی و کیفی انگور و انتقال دانش فنی هرس به بهره برداران طرح ۴۶ هزار هکتاری انتقال آب با لوله در منطقه سیستان، آزمایشی در منطقه سیستان در سال های ۱۳۹۶ تا ۱۴۰۰ انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل چهار سطح شدت هرس تعادلی زمستانه: ۱-شاهد (عرف محلی)، ۲-هرس سبک، ۳-هرس متوسط و ۴-هرس سنگین و چهار سطح شدت هرس سبز: ۱-شاهد یا عرف محل، ۲-هرس شاخه های سبز هشت بند بالاتر از آخرین خوشه، ۳-هرس کامل شاخه های نرک + هرس شاخه های سبز هشت بند بالاتر از آخرین خوشه ، ۴-هرس کامل شاخه های سبز بدون محصول رشد کرده از روی شاخه بارده یکساله درسال قبل + هرس کامل شاخه های نرک + هرس شاخه های سبز هشت بند بالاتر از آخرین خوشه (GP) بود. هرس سنگین و هرس سبز GP باعث افزایش صفات قطر خوشه، وزن خوشه، تعداد حبه در خوشه، درصد جوانه های سبز شده، رنگ گیری خوشه و عملکرد بمیزان ۹/۶۱، ۴/۱۳۷، ۳/۸۲، ۳۳، ۶/۳۸ و ۲/۱۴ درصد نسبت به شاهد شد. بطور کلی نتایج نشان داد که هرس سبز GP در تمام سطوح هرس زمستانه بالاترین عملکرد را داشت. در هرس زمستانه سنگین، هرس سبز GP باعث افزایش عملکرد بمیزان ۲/۴۷ درصد نسبت به شاهد گردید.

Keywords:

حبه , خوشه , رنگ گیری , عملکرد و کیفیت