مدیریت کنترل تلفیقی کپک خاکستری انگور در شرایط پس از برداشت

پوسیدگی خاکستری که تحت فعالیت قارچ Botrytis cinerea ایجاد می شود یکی از مهمترین بیماری های انگور های تازه خوری در مزرعه و دوره های پس از برداشت می باشد. به منظور کنترل این بیماری، مقدار زیادی قارچ کش مصرف می شود. از راهکارهای پایدار برای جایگزینی قارچ کش های شیمیایی، استفاده از قارچ مایکوپارازیت تریکودرما و قارچ کش های جدید می باشند. در مطالعه حاضر، یک جدایه از قارچ مایکوپارازیت تریکودرما (Trichderma harzianum T۳۹) با بیشترین میزان مهار رشد میسیلیوم کپک خاکستری در شرایط آزمایشگاهی و قارچ کش های شیمیایی فسفید پتاسیم، نوردوکس و ولگرو مس+روی در غلظت ۲۵۰ میلی گرم بر لیتر علیه کپک خاکستری در شرایط پس از برداشت در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار ارزیابی شد. در شرایط انبارمانی ۵ درجه سانتی گراد، بدون ایجاد زخم و زخم، بیشترین مهار رشد قارچ بیماری زا به ترتیب با مقادیر ۵/۹۳ و ۸۵ درصد با تیمار تلفیقی تریکودرما و فسفید پتاسیم حاصل شد. در دمای ۲۰ درجه سانتی گراد نیز این ترکیب بیشترین میزان مهار کپک خاکستری (سویه A۹۱) را نشان داد. کمترین میزان مهار در تمامی شرایط با مهار ۱۵ تا ۳۰ درصدی، زمانی حاصل شد که قارچ کش ها به تنهایی مورد استفاده قرار گرفتند که نشان دهنده کارایی کم قارچ کش ها در مبارزه با کپک خاکستری در شرایط انبارمانی می باشد. مدیریت تلفیقی آفات، راهکاری پایدار و محیط زیستی جهت کاهش خسارت محصولات باغی به ویژه انگور در شرایط پس از برداشت می باشد که نه تنها منجر به مهار بالای عامل بیماری زا می باشد بلکه در دراز مدت از مقاومت عامل بیماری زا به قارچ کش ها جلوگیری می نماید.

Keywords:

انگور , کپک خاکستری , قارچ کش , تریکودرما , مدیریت تلفیقی