تاثیر زمان برداشت و مصرف جیبرلین بر کیفیت کشمش انگور رقم سفید بی دانه در منطقه ارومیه

اثر سه زمان برداشت و مصرف هورمون جیبرلین بر کمیت و کیفیت کشمش تهیه شده از انگور رقم بی دانه سفید در منطقه ارومیه بررسی گردید. زمان های برداشت با فاصله ۱۰ روز از ۲۵ شهریور تا ۱۴ مهر ماه، از انگورهای محلولپاشی شده با جیبرلین (در سه مرحله رشد خوشه، مرحله گل دهی کامل و مرحله عدسی شدن حبه ها با غلظت ۵۰ میلی گرم در لیتر) و بدون جیبرلین در سه تکرار بودند. خشک کردن انگور به روش آفتاب خشک در ورزن انجام شد. نتایج نشان داد که ضریب تبدیل در زمان سوم برداشت و عدم مصرف جیبرلین (۲۱۸۵/۰) نسبت به تاریخ های دیگر برداشت با مصرف جیبرلین (متوسط ۱۵۸/۰) بالاتر بود. بیشترین میزان چروکیدگی کشمش (۵۹۸/۴۴%) در زمان اول برداشت و مصرف جیبرلین و کمترین در زمان سوم برداشت و عدم مصرف جیبرلین ( ۵۴۶/۴۲%) بوده است. زمان لازم برای تبدیل انگور به کشمش در انگورهای تیمار شده با جیبرلین( ۷۵/۲۷روز) بیشتر از انگورهای تیمار نشده (۲۵/۱۸ روز) بوده است. براین اساس برداشت چند روز با تاخیر انگور درصورت مناسب بودن شرایط اقلیمی و عدم مصرف جیبرلین در انگور سفید بی دانه نتایج مناسبی را از نظر صفات کمی و کیفی کشمش در پی داشته است.

Keywords:

کشمش , ضریب تبدیل , کیفیت