بررسی نقش واسطه گری هوش معنوی در رابطه بین سبک های هویت با سرسختی روانشناختی دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر اصفهان

هدف از انجام تحقیق حاضر بررسی نقش واسطه گری هوش معنوی در رابطه بین سبک های هویت و سرسختی روانشناختی دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر اصفهان بود. این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ ماهیت پژوهشی پیمایشی، به لحاظ درجه نظارت از نوع تحقیقات توصیفی – همبستگی است که از دسته تحقیقات غیرآزمایشی است و از نظر زمانی مقطعی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان مشغول به تحصیل در دوره دوم متوسطه در منطقه ۳ شهر اصفهان در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۴۰۱ می باشد که تعداد آنان ۷۴۵۰ نفر بود. برای تعیین حداقل تعداد حجم نمونه از روش جرسی و مورگان استفاده شد. بر این اساس حجم نمونه آماری ۳۶۵ نفر بدست آمد که از طریق روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. برای دستیابی به داده های کمی براساس متغیرهای پژوهش پرسشنامه استاندارد پرسشنامه هوش معنوی استیونز، پرسشنامه سبک های هویت بورزونسکی و پرسشنامه سرسختی روانشناختی کوباسا استفاده شد. برای تحلیل داده ها و آزمون فرضیه ها از مدل معادلات ساختاری استفاده گردید. برای انجام تحلیل ها از نرم افزارهای Smart PLS و SPSS استفاده شد. یافته های تحقیق نشان داد ابعاد مختلف سبک هویت رابطه معنی داری با سرسختی روانشناختی دارد و همچنین در بررسی نقش واسطه ای هوش معنوی نیز بدست آمد که هوش معنوی در رابطه بین سبک های هویت و سرسختی روانشناختی نقش واسطه ای در سطح متوسط دارد. بر این اساس پیشنهاد می شود در مدارس برنامه هایی برای بهبود هوش معنوی و افزایش معنویت در دانش آموزان تدارک دیده شود.

Keywords:

هوش معنوی , سبک های هویت , سرسختی روانشناختی