ارزیابی عوامل موثر بر بهبود بهره وری منابع انسانی بر اساس تکنیک DEMATEL و ANP فازی در بانک تجارت

هدف پژوهش حاضر، بررسی عوامل موثر بر بهبود بهره وری منابع انسانی در بانک تجارت است. روش پژوهش توصیفی – تحلیلی و جامعه آماری این تحقیق، مدیران و کارشناسان خبره در بانک تجارت بود. تعداد ۱۲ نفر با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند انتخاب گردید. عوامل مربوط به بهبود بهره وری منابع انسانی عبارتند از: رضایت شغلی، تعهد سازمانی، انگیزه کاری و کیفیت زندگی کاری. این عوامل ابتدا به تایید خبرگان و کارشناسان رسید، سپس با استفاده از روش های تصمیم گیری چند معیاره DEMATEL و ANP فازی ماتریس ارتباطات درونی بین عوامل و اهمیت آنها مورد بررسی قرار گرفت. یافته های تحقیق بیانگر این است که از میان ۲۱ عامل شناسایی شده تعداد ۱۰ عامل از رضایت شغلی، کیفیت زندگی کاری و انگیزه کاری به عنوان عوامل موثر بر بهبود بهره وری شناسایی و ارزیابی گردید. همچنین عامل مربوط به تعهد سازمانی دارای کمترین تاثیرگذاری و بیشترین تاثیرپذیری می باشد و تحت تاثیر سایر عوامل قرار دارد. نتایج نشان می دهد عامل های رضایت از شرایط و تسهیلات کاری، رضایت از ارزیابی عملکرد، داشتن امنیت شغلی و آرامش روانی، رضایت از ارتقای شغلی، شناسایی و قدردانی از کارکنان، رضایت از آموزش و داشتن سرپرست لایق بیش از ۵۰ درصد از وزن و اهمیت را در جهت بهبود بهره وری سازمان دارا می باشند.

ارزیابی عوامل موثر بر بهبود بهره وری منابع انسانی بر اساس تکنیک DEMATEL و ANP فازی در بانک تجارت Keywords:

بهره وری منابع انسانی , رضایت شغلی , تعهد سازمانی , انگیزه کاری , کیفیت زندگی کاری , DEMATEL و ANP فازی.