شکاکیت

چکیده: معرفت شناسان معرفت را به «باور صادق موجه» تعریف می کنند. شکاک می گوید، معرفت با این تعریف، امکان ندارد مصداق داشته باشد یعنی علم به واقع امکان ندارد و اگر معرفت با این ویژگیها مصداق هم پیدا کند ما از علم خود با خبر نمی شویم، پس هیچ مکتب معرفت شناختی را گریزی از بحث شکاکیت نیست. مقاله حاضر ابتدا شکاکیت را به بیانی ساده تعریف کرده است، آنگاه با اشاره به پاره ای از انواع شکاکیت، بحث خود را بر شکاکیت فلسفی با استدلالی متمرکز کرده و در بخش پایانی مقاله، پاسخهای ارائه شده به شکاکان استدلالی را مورد بررسی و نقد قرار داده است. خلاصه ماشینی: "از آنجا که بنابر تعریف، بدیل شکاکانه، قضیه ای است که با q ناسازگار، اما با e سازگار است، از صرف وجود بدیلهای شکاکانه ای از این نوع که دیده ایم، نتیجه می شود که به قضایای تجربی ای که طبق معمول ادعا می کنیم به آنها علم داریم، علم نداریم. آیا خطاپذیرانگاری در مقابل شکاکیت مصادره به مطلوب می کند؟ باید به خاطر داشت که آنچه شکاک ادعا می کند، دقیقا این است که وجود بدیلهای هماهنگ با گواه ما، ادعاهای ناظر به علم ما را سست می کند. اما این، مشکلاتی را برای روشن غیر مستقیم استدلال به سود دیدگاه بدیلهای مناسب به وجود می آورد: بعضی از فیلسوفان، نظریه هایی را که شرط (s) را تایید می کنند، به همان دلیل که مستلزم کذب اصل ماندن در حیطه استلزامات است، رد می کنند. از این راه می توانیم به اینکه جهان متعارف وجود دارد، علم پیدا کنیم و از آنجا که می دانیم فرض جهان متعارف، بدیلهای شکاکانه را مردود می شمارد، از اصل ماندن در حیطه استلزامات، علم به کذب بدیلهای شکاکانه نتیجه می شود. اگر شکاکیت دیدگاهی به شدت دور از عقل است، پس چرا استدلالهای شکاکانه توجه ما را به خود معطوف می دارد؟ چرا مستقیما، با اعتراض به اینکه مثلا فرضهای شکاکانه دور از واقع و موهومتر از آنند که بتوانند ادعاهای معرفتی ما را سست کنند، (یا می توانیم بدانیم که بدیلهای شکاکانه کاذبند، یا برای اینکه به اموری در باب جهان خارج علم داشته باشیم نیازی نیست بدانیم آنها کاذبند). - Nozick, R, (۱۹۸۱) philosophical Explanations, Cambridge, MA: Harvard University press."

Keywords:

معرفت , شکاکیت , شکاک استدلالی , بدیلهای شکاکانه , خطاپذیرانگاری , تنها من باوری , استدلال