مطالعه ترکیب و تنوع گیاهی در طول گرادیان شوری خاک مراتع حاشیه دق پترگان خراسان جنوبی

در اکوسیستم های بیابانی مناطق خشک و نیمه خشک، به خصوص اراضی شور، پراکنش، ترکیب و تنوع گونه های گیاهی به گرادیان شیمیایی و فیزیکی خاک بستگی دارد. این تحقیق به منظور بررسی تغییرات تنوع و غنای گونه ای در طول تغییرات شوری خاک در مراتع حاشیه دق پترگان انجام گرفت. پس از زون بندی پوشش گیاهی براساس شوری خاک، نمونه برداری در داخل هر زون به صورت تصادفی-منظم انجام شد. در داخل هر زون، سه توده انتخاب و درون هر توده اقدام به اندازه گیری درصد پوشش گیاهی، تراکم و شاخص های تنوع گونه ای شد. برای رج بندی پوشش گیاهی در طول گرادیان شوری خاک، از روش تحلیل تطبیقی قوس گیر استفاده شد. نتایج نشان داد که بین تاج پوشش کل، یک ساله ها و چند ساله ها بین زون های مختلف شوری خاک، تفاوت های معنی داری وجود دارد. همچنین، گرادیان شوری خاک بر غنا و تنوع گونه ای نیز تاثیر معنی داری دارد. به طوری که زون اول (شوری زیاد) کمترین غنا و تنوع گونه ای را دارد. به طور کلی، می توان نتیجه گرفت فقط سطح شوری زیاد است که بر تنوع گونه ای تاثیر معنی داری دارد.

Keywords:

گرادیان شوری خاک , هالوفیت , درصد پوشش گیاهی , تنوع گونه ای , پلایای شور