مقایسه تاثیر دو روش آموزش الکترونیکی و آموزش مرسوم بر یادگیری و انگیزش آموزش مداوم جامعه پزشکی

آموزش یکی از ارکان اساسی توسعه توانمندی ها، مهارت ها و شایستگی ها در بخش های مختلف جامعه است. نتایج حاصل از مطالعات آموزش الکترونیکی در مقایسه با روش های آموزش مرسوم به اساتید و دست اندرکاران آموزش در رابطه با تدوین، تولید و اجرای دوره های آموزشی مناسب برای یادگیرندگان یاری می رساند. هدف از این پژوهش، مقایسه تاثیر دو روش آموزش مرسوم(مبتنی بر سخنرانی) و روش آموزش الکترونیکی با استفاده از الگوها، راهبردها و فنون طراحی آموزشی بر میزان یادگیری و انگیزش پزشکان و دستیاران در خصوص مبحث نارسایی حاد تنفسی بود.در این مطالعه نیمه آزمایشی ۶۰ پزشک عمومی و دستیار به روش نمونه گیری در دسترس در دو گروه ۳۰ نفری تحت آموزش با دوره مبتنی بر دو روش آموزشی بررسی شدند. محتوای یادگیری در گروه اول براساس برنامه های مدون آموزش مداوم مرسوم بود و محتوای یادگیری الکترونیکی در گروه دوم براساس همان برنامه ها با تلفیق الگوهای طراحی آموزشی به صورت یادگیری الکترونیکی تولید شد. داده ها توسط پیش آزمون، پس آزمون و پرسشنامه سنجش انگیزش جمع آوری شد.مقایسه نمره پیش آزمون و پس آزمون پزشکان شرکت کننده تفاوت معناداری نداشت(۰۵/۰<P). اما مقایسه میزان انگیزش پزشکان پس از اتمام برنامه های آموزشی در دو گروه تفاوت معناداری داشت(۰۵/۰>P).نتایج به دست آمده از پژوهش حاکی از ارتباط معنادار بکارگیری راهبردها و فنون طراحی آموزشی با افزایش انگیزش شرکت کنندگان در آموزش مداوم الکترونیکی جامعه پزشکی بود.    

Keywords:

کلمات کلیدی: آموزش الکترونیکی , آموزش مرسوم , یادگیری و انگیزش , آموزش مداوم جامعه پزشکی