سنجش اهمیت بخش ها با استفاده از رویکرد ماتریس حسابداری اجتماعی

جدول داده ستانده چارچوبی برای بررسی ارتباط بین بخش های مختلف اقتصاد یک کشور بوده و پیوندهای موجود میان بخش های مختلف اقتصادی را از منظر تقاضاکننده و عرضه کننده نشان می دهد. در این چارچوب فقط مبادلات واسطه ای بین بخشی ملاک سنجش اهمیت بخش ها و در نهایت شناسایی بخش های کلیدی قرار می گیرد. این مقاله نشان می دهد که این نوع سنجش فقط می تواند شرط لازم باشد ولی کافی نیست. شرط لازم و کافی این است که افزون بر مبادلات واسطه ای، درآمد عوامل تولیدی و مصرف خانوارها به طور همزمان در سنجش اهمیت بخش ها مورد توجه قرار گیرد. بکارگیری رویکرد ماتریس حسابداری اجتماعی علاوه بر اینکه می تواند شرط لازم و کافی را در سنجش اهمیت بخش ها در نظر بگیرد، همچنین انعطاف پذیری بیشتری در سنجش اهمیت بخش های اقتصادی نسبت به رویکرد داده ستانده متعارف دارد. نتایج بر مبنای جدول داده ستانده و ماتریس حسابداری اجتماعی نشان می دهد که بخش های خدماتی در چارچوب رویکرد ماتریس حسابداری اجتماعی اهمیت می یابند. این در حالی است که بخش های غیر خدماتی در چارچوب رویکرد داده ستانده برجسته می گردند.

Keywords:

بخش های کلیدی , پیوند پسین و پیشین , رویکرد ماتریس حسابداری اجتماعی , رویکرد داده ستانده , روش حذف فرضی