رابطه بین جمعیت و رشد اقتصادی در ایران با تاکید بر مدل های رشد (برون زا و درون زا

چکیده مقایسه تطبیقی بین نتایج آزمون الگوی رشد برون زا و الگوی رشد درون زا با استفاده از بر تکنیک VECM در اقتصاد ایران طی دوره ۸۶-۱۳۵۳، نشان می دهد که در بلندمدت رابطه متقابل مثبتی بین جمعیت و درآمد سرانه واقعی برقرار است. با این وجود، بر اساس تابع واکنش به ضربه، می توان ارزیابی نمود که در کوتاه مدت رابطه معکوسی بین جمعیت و درآمد سرانه واقعی حاکم است. به رغم آنکه این نتایج نشان می دهد رشد جمعیت در کوتاه مدت باعث بالا رفتن هزینه های اجتماعی می شود، ولی در بلندمدت، نوعی پس انداز ملی بوده و موجد ظرفیت اضافی در اقتصاد خواهد شد، به گونه ای که بر پایه آن، بخش عرضه اقتصاد قادر است بنای رشد اقتصادی پایدار خود را در بلندمدت با تکیه بر مازاد ظرفیت به وجود آمده در بخش تقاضا، دوام و استحکام بیشتری ببخشد. ترکیب این دو نتیجه درمورد اقتصاد ایران همراه با مباحثات نظری، بیانگر ضعف دیدگاه مالتوسی در ادبیات مناظره پیرامون جمعیت و رشد می باشد.

رابطه بین جمعیت و رشد اقتصادی در ایران با تاکید بر مدل های رشد (برون زا و درون زا Keywords:

اقتصاد ایران , جمعیت , شکاف رشد طبیعی , مدل VECM