اولویت بندی موانع صادرات شرکت های نرم افزاری ایران

شناسایی موانع اساسی توسعه و صادرات صنعت نرم افزار در ایران، هدف اصلی این مقاله به شمار می آید. چارچوب مدل بکار رفته بدین ترتیب است که مشکلات، به سه گروه عمده مربوط به نهاده های تولید، عوامل مدیریتی و محیط کسب و کار تقسیم شده است. سپس با استفاده از آزمون فریدمن و روش آنالیز تاکسونومی عددی، مولفه های هر یک از گروه های مذکور برمبنای نظرات فعالین صنعت نرم افزار ایران اولویت بندی شده است. نتایج بیانگر آن است که سه مانع اساسی در صادرات نرم افزار ایران عبارتند از:         عدم تحرک و جابجایی نیروی کار داخلی و خارجی (مشکل بودن اعزام نیروی کار به خارج از کشور، فرار مغزها، قطع ارتباط ایرانیان مهاجر)         ضعف روحیه کارآفرینی (ریسک پذیری، تحمل ابهام، نوآوری و ...) مدیران صنعت نرم افزار         عدم التزام به رعایت حقوق مالکیت معنوی محصولات نرم افزاری

Keywords:

نرم افزار , صادرات , موانع , آنالیز تاکسونومی , ایران