تبیین معنایی هویتی تقابل ایران و رژیم صهیونیستی ۱۳۵۷( تا )۱۳۹۲

در عصر جمهوری اسلامی مناسبات ایران و اسرائیل بر اساس »فرهنگ هابزی«، »تهدید وجودی« و »گفتمان خطر« قابل تحلیل و بررسی میباشد نخبگان هر دو واحد سیاسی در چارچوب این مفاهیم و گفتمانها هر از چندی تهدیداتی را علیه پیکره سیاسی یکدیگر ابداع میکنند تا یک »ما« را در مقابل »آنها« و »درون« در مقابل »برون« قرار دهند، و میتوان گفت گاهی این فرایند اشکال هابزی به خود میگیرد. با تاکید بر منازعه طبق فرهنگهابزی، ایرانو اسرائیل بدترین وضعیت را در مورد نیات یکدیگر در نظر میگیرند و فرض میکنند که دیگری به مجرد اینکه منفعت اش ایجاب کرد از هنجارها تخطئی خواهد کرد. یافته های پژوهش حاکی از این است که مخالفت با رژیم صهیونیستی و موجودیت آن یکی از دقائق معنایی هویتی جمهوری اسلامی میباشد. رژیم صهیونیستی و جمهوری اسلامی یکدیگر را به مثابه »خصم« و »دگر« تلقی کردهو سعی در سازماهدهی ائتلافها و اتحادهای منطقه ای علیه یکدیگر میباشند.

Keywords:

هویت , فرهنگ هابزی , ایران , رژیم صهیونیستی.