تاثیر مهارت های مدیریت منابع انسانی بر عملکرد کارکنان با نقش میانجی درگیری شغلی و تعهد سازمانی در طول دورکاری در اداره ورزش و جوانان استان البرز

سرمایه گذاری در کیفیت نیروی انسانی موجب بارورشدن استعدادها و ارتقای مهارتها گردیده، ظرفیت و قابلیت تولیدی فرد را در جامعه افزون ساخته و از طرف دیگر، تشکیل سرمایه انسانی و تخصیص مطلوبتر آن امروزه به صورت عامل مهمی در رشد اقتصادی جوامع گوناگون قلمداد می شود. لذا ظهور کارکنان دارای مهارت های منابع انسانی و استقلال طلب و خودرهبر، رویکردهای توسعه فردی و سازمانی را طلب می کند. این پژوهش با هدف بررسی تاثیر مهارت های مدیریت منابع انسانی بر عملکرد کارکنان با نقش میانجی درگیری شغلی و تعهد سازمانی در طول دورکاری در اداره ورزش و جوانان استان البرز انجام شد. پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر اجرا توصیفی پیمایشی بود. این پژوهش بازه زمانی ۴ ماهه و از مهرماه ۱۳۹۹ تا پایان اذرماه ۱۳۹۹ را در نظر گرفته است.تعداد کارکنان این اداره در استان ۲۸۰ نفر بوده اند که بر اساس جدول مورگان ۱۶۲ نفر به عنوان نمونه به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شد. ابزار جمع آوری داده پرسشنامه پوروانتو و همکاران ( ۲۰۲۲ ) و اینام و همکاران( ۲۰۲۱ ) بود. smart pls و spss که روایی و پایایی آن تایید شد. روش تجزیه و تحلیل داده ها مدل سازی معادلات ساختاری در نرم افزار که همه فرضیه ها تایید شد. یافته ها نشان داد که در این پژوهش خودرهبری بیشترین تاثیر را بر عملکرد کارکنان دارد. بنابراین توجه این اداره به ابعاد خودره بری شامل خودهدف گذاری، خودتشویقی، خودتوبیخی، خودنگری و خوداقتدایی، سبب می شود کارکنان در چهار حوزه عملکرد یعنی انتخاب اهداف، تلاش و پشتکار، میزان بازبینی بادگیری و عملکرد کارآمد باشند. بنابرایناستراتژی های اموزش و انگیزش نقش قابل توجهی در تشویق کارمندان به ابعاد خودرهبری دارد که پیشنهاد می شود مدیران برنامه های مستمری در جهت تدوین و اجرای این دو استراتژی داشته باشند.

Keywords:

مهارت های مدیریت منابع انسانی , عملکرد کارکنان , درگیری شغلی , تعهد سازمانی , خودرهبری , خودکارامدی , انعطاف پذیری , کووید ۱۹