مقایسه سرمایه روانشناختی و کیفیت زندگی والدین مددجویان مراکز توانبخشی با والدین کودکان بهنجار

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف تعیین تفاوت کیفیت زندگی و سرمایه روانشناختی والدین مددجویان مراکز توانبخشی با والدین کودکان بهنجار انجام شده است. روش : جامعه آماری این پژوهش شامل والدین مددجویان بهزیستی شهرستان اهر می باشد. نمونه آماری این پژوهش را ۶۰ نفر از والدین مددجویان سازمان بهزیستی اهر که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند تشکیل می دهند. گروه بهنجار نیز ۶۰ نفر بود که از جمعیت عادی و از طریق نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. البته از لحاظ سن، تحصیلات و طبقه اقتصادی با نمونه بهزیستی همتاسازی شدند. روش پژوهش حاضر توصیفی و از نوع علی- مقایسه ای است. پس از انتخاب افراد پرسشنامه سرمایه روانشناختی و پرسشنامه کیفیت زندگی بر روی آنان اجرا گردید. داده ها با روش تحلیل واریانس چند متغیره تحلیل شدند. نتایج: نتایج نشان داد بین سرمایه روانشناختی و کیفیت زندگی والدین مددجویان مراکز توانبخشی با والدین کودکان بهنجار تفاوت معنادار وجود دارد. بحث و نتیجه گیری: می توان گفت والدین مددجویان توانبخشی از کیفیت زندگی و سرمایه روانشناختی پایین تری نسبت به والدین بهنجار برخوردارند.

Keywords:

Quality of Life , Psychological Capital , Clients of Rehabilitation Centers , کیفیت زندگی , سرمایه روانشناختی , مددجویان مراکز توانبخشی