رابطه ی سبک های فرزند پروری ادراک شده و هوش هیجانی با سازگاری اجتماعی در دانش آموزان پسر

چکیده: مقدمه: هدف از پژوهش بررسی رابطه سبک های فرزندپروری ادراک شده و هوش هیجانی با سازگاری اجتماعی دانش آموزان پسر سال سوم مقطع متوسطه منطقه دو شهر تهران بود. روش: پژوهش حاضر از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانش آموزان پسر سال سوم مقطع متوسطه منطقه دو شهر تهران تشکیل داده است. برای انتخاب نمونه از طریق روش نمونه گیری تصادفی ۲۳۰ نفر انتخاب شدند. داده هابا استفاده از پرسش نامه های فرزندپروری ادراک شده با مریند، هوش هیجانی بار- ان و سازگاری اجتماعی بل، جمع آوری شد. و از روش همبستگی پیرسون و رگرسیون به روش گام به گام برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده گردید. نتایج: یافته های به دست آمده نشان داد که بین بعد اقتدار منطقی با سازگاری اجتماعی رابطه( همبستگی مثبت) وجود دارد همچنین بین بعد آزادگذاری و سازگاری اجتماعی رابطه (همبستگی مثبت) وجود دارد. بین سبک استبدادی و سازگاری اجتماعی رابطه وجود دارد اما این همبستگی منفی است.همچنین بین متغیر هوش هیجانی و سازگاری اجتماعی نیزرابطه وجود دارد. این همبستگی مثبت است. بحث و نتیجه گیری: بر اساس نتایج پژوهش می توان نتیجه گرفت افرادی که والدین خود را با اقتدار منطقی درک می کنند از سطح سازگاری اجتماعی بالاتری برخوردارند و این سبک در مقابل دو سبک دیگر( استبدادی و سهل انگارانه) بدون شک باعث بالارفتن سازگاری اجتماعی در فرزندان می شود. همچنین افراد دارای سطح هوش هیجانی بالا، از روابط بهتری در جامعه برخوردارند و سلامت روانی بیشتری را دارا هستند. بنابراین توانایی افراد در برقراری ارتباط درست و سازگاری آن ها در اجتماع باهوش هیجانی آنان همبستگی مثبت دارد.

Keywords:

Perceived Parenting , Permissiveness , Rational Authority , Autocratic , Emotional Intelligence , Social Adjustment , فرزندپروری ادراک شده , آزاد گذاری , اقتدار منطقی , استبدای , هوش هیجانی , سازگاری اجتماعی