بررسی اثر بخشی آموزش معکوس کردن عادت بر کاهش اختلال ناخن جویدن

مقدمه: اختلال ناخن جویدن در زمره ی رفتارهای عادتی طبقهبندی شده است این اختلال که اغلب در کودکان و گاهی بزرگ سالان دیده میشود به طور ناخودآگاه صورت میگیرد یعنی افراد مبتلا به این اختلال هنگام جویدن ناخن متوجه عمل خود نیستند. معکوس کردن عادت (HRT) از پرکاربردترین روش هایی است که برای درمان این اختلال بکار رفته است. پژوهش حاضر با هدف مطالعه اثر بخشی HRT در کاهش و بهبود اختلال ناخن جویدن انجام شده است. روش: روش این مطالعه، شبه آزمایشی با اندازه گیری مکرر(بدون گروه گواه) بود. قبل از کاربندی درمانی پیش آزمون اجرا گردید. سپس متغیر مستقل ارایه و در انتها پس آزمون اجرا شد. در فاصله ی دو ماه بعد از اتمام جلسات، مجددا آزمون پیگیری اجرا گردید. نمونه ی آماری پژوهش، پنج نفر از دانش آموزان متوسطه ی پسر شهرستان بوکان بودند. آن ها با مراجعه به مشاوره مدرسه خواستار دریافت کمک شده بودند. مصاحبه ی بالینی، ثبت فراوانی ناخن جویدن در روز، و آزمون اضطراب حالت-صفت برای سنجش به کار گرفته شدند. نتایج: بعد از انجام مداخله، فراوانی ناخن جویدن و اضطراب حالت-صفت کاهش داشتند. این کاهش تا دو ماه پس از اتمام جلسات پایدار بوده و هیچ یک از دانش آموزان به شرایط قبلی بازنگشتند. بحث و نتیجه گیری: روشHRT در درمان ناخن جویدن، کاهش اضطراب و بهبود کیفیت زندگی فرد و آسیب های ناشی از آن موثر است. با توجه به محدودیت ناشی از تعداد کم شرکت کنندگان این مطالعه، پیشنهاد می شود ضمن تکرار مطالعه در نمونه های بزرگتر، اثر بخشی آن در درمان سایر اختلالات عادتی نیز بررسی گردد.

Keywords:

Nail-Biting , Habit Reversal , State and Trait Anxiety , Habitual Behaviors , ناخن جویدن , روش معکوس کردن عادت , اضطراب حالت و صفت , رفتارهای عادتی