A Comparative Analysis of Birds as Archetypes in the World Literature: A Jungian study of Selected Poems by Attar, Coleridge, and Agbemabiese

تحلیل تطبیقی کهن الگوی پرندگان در ادبیات جهانبررسی اشعار منتخب عطار، کالریج و اگبی مبایس از منظر روانشناسی یونگادبیات جهان به روی آثار ادبی که ورای فرهنگ خود گردش می کنند، تحقیق می کند و آنچه که در عین حال مشابه-اما-بی شباهت به نظر می رسد را نمایش می دهد. ادبیات جهان، یک موتیف مشخص را مورد مطالعه قرار داده و چگونگی نمودهای فرهنگی اش را نمایش می دهد. کهن الگو ی پرنده یونگ، آن وجه مشترکی است که در این بررسی تطبیقی مورد تحلیل قرار گرفته است. پرواز پرنده، صعود و تعالی متافیزیکال را آشکار می کند. بعلاوه،کهن الگوی پرنده معانی دیگری همچون مرگ، تولد ثانوی، بیداری، آگاهی، روشن ضمیری و معرفت را نیز دربرمی گیرد. این مقاله به بررسی و تطبیق کهن الگوی پرنده در اثر منظوم منطق الطیر (۱۹۷۱) عطار، منظومه دریانورد کهن (۱۹۹۲) کالریج، و شعر «سانکوفا» (۲۰۰۸) اگبی مبایس می پردازد. دلیل چنین گزینشی این است که، با وجودی که این آثار به اعصار و میراث ادبی مختلفی تعلق دارند، لیکن هر سه آنها سفری در جهت کمال فرد را به تصویر می کشند. این شعرا، با استفاده از کهن-الگوی پرنده، معانی کهم الگویی سیمرغ، آلباتروس و سانکوفا را به ترتیب در فرهنگ های ایرانی، انگلیسی و آفریقایی آشکار می کنند. پرنده، کهن الگوی متحد کننده ای است که از طریق متد تطبیقی و بر اساس «فرآیند فردیت» کهن الگویی یونگ، نمایان گر کهن الگوی "خود" (سلف)، در واژگان تخصصی یونگ است. با پیوند اشعار این ملل، کهن الگوی پرنده، به وسیله سفری خودشناسانه، نحوه کامل شدن، تعالی،کمال و وحدت انسان با کل، را نشان می دهد.

Keywords:

یونگ , کهن الگوی پرنده , فرآیند فردیت , ادبیات تطبیقی , ادبیات جهان