بررسی اثر تیمارهای فرابنفش و فراصوت بر عمر پس از برداشت میوه انبه رقم لانگرا
Publish Year: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 13
نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_FSCT-21-147_002
تاریخ نمایه سازی: 28 اسفند 1402
Abstract:
به منظور افزایش کیفیت و عمر انباری میوههای انبه رقم لانگرا، آزمایشی به صورت فاکتوریل با سه فاکتور در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار (هر تکرار ۱۸ میوه) انجام شد. میوههای انبه در مرحله سبز بالغ از یک باغ تجاری انبه در شهرستان رودان استان هرمزگان برداشت شدند. فاکتور اول پرتوتابی اشعه فرابنفش (UV-C) با شدت ۲۵ وات در سه سطح ( ۰، ۵ و ۱۰ دقیقه)، فاکتور دوم پرتوتابی فراصوت (اولتراسونیک) با فرکانس ۳۵ کیلو هرتز و توان ۲۸۰ وات در سه سطح (۰، ۳ و ۶ دقیقه) و فاکتور سوم زمان انبارمانی در پنج سطح (۰، ۱۰، ۲۰، ۳۰ و ۴۰ روز) بودند. میوهها پس از تیمار با نسبتهای ذکر شده از UV-C و فراصوت به سردخانه با دمای۱۰ درجه سانتیگراد و رطوبت نسبی ۸۰-۸۵ درصد منتقل شدند و نمونهگیری و اندازهگیریها در زمانهای مختلف انجام شد. تیمارهای فرابنفش و فراصوت از افزایش L (روشنایی)، a و b گوشت میوه و pH و کاهش اسید آسکوربیک میوه با گذشت زمان ممانعت کردند. در تیمارهای فراصوت، بیشترین آسکوربیک اسید (۳/۱۱ میلیگرم در ۱۰۰ گرم) در پرتوتابی فراصوت سه دقیقه مشخص شد. در تیمارهای فرابنفش نیز کاهش آسکوربیکاسید با گذشت زمان کمتر از شاهد بود اما بین پرتوتابی پنج و ده دقیقه تفاوت معنیدار نبود. تیمار فراصوت ۶ دقیقه از کاهش معنیدار وزن میوه جلوگیری کرد. در روز ۴۰ انبارمانی، کمترین مقدار L گوشت میوه (۴۴/۸۹) متعلق به تیمار فرابنفش پنج دقیقه بود. بنابراین طی چهل روز انبارمانی میوه انبه، تیمار فرابنفش به مدت پنج دقیقه به دلیل حفظ ظاهر میوه (L ) و تیمار فراصوت سه دقیقه بهدلیل داشتن بیشترین آسکوربیکاسید میوه انبه قابل توصیه میباشند.
Keywords:
Authors
Hasan Shorakaie
MSc. Graduated student, Department of Horticulture, University of Hormozgan, Bandar Abbas, Iran
Abdolmajid Mirzaalian Dastjerdi
Assistant professor, Department of Horticulture, University of Hormozgan, Bandar Abbas, Iran
Mostafa Ghasemi
Horticulture Crops Research Department, Qazvin Agricultural and Natural Resources Research and Education Center, AREEO, Qazvin, Iran.
Somayeh Rastegar
Associate professor, Department of Horticulture, University of Hormozgan, Bandar Abbas, Iran
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :